Displaying items by tag: ماد
شلوار مادی
حجاران تخت جمشید برای مادیها، دو ساق شلوار گرد نقش کردهاند که دامن پیراهن مادی، بالای آنها را پوشانده است و آنچه دیده میشود شکلی صاف و باد کرده و بدون چین و چروک و تاحدی کشیده میباشد.
- ایران
- شیراز
- گردشگری
- تخت جمشید
- پارسه
- پارسا
- پرسپولیس
- کاخ
- کاخ آپادانا
- هدیش
- تچرا
- هخامنشیان
- باستانی
- باستان شناسی
- لباس
- لباس مادها
- مادی
- ماد
- لباس هخامنشیان
- شلوارمادی
- شلوار مادها
- تاریخ
- تاریخ ایران
- تاریخ هخامنشیان
- تاریخ ایران باستان
- تاریخ ایران قبل از اسلام
- قبل از اسلام
- ایران قبل از اسلام
- عکس
- عکس از ایران
- عکس تخت جمشید
- عکاسی
- عکسبرداری
- عکاسی صنعتی
- عکسبرداری صنعتی
- صنعتی و تبلیغاتی
- عکاسی صنعتی و تبلیغاتی
- عکسبرداری صنعتی و تبلیغاتی
- عکاسی هوایی
- عکاس
- عکاسان ایران
- عکاسان پیشکسوت
- بهرام عابدینی
- بهرام میرزاعابدینی
- بهرام میرزا عابدینی
- شهرزاد عابدینی
- شهرزاد میرزاعابدینی
- شهرزاد میرزا عابدینی
- Iran
- prase
- parsa
- parsrah
- persepolis
- perspolis
- photo
- photography
- photo of iran
- iranian photographer
- shiraz
- Bahram Abedini
- bahram mirzaabedini
- bahram mirza abedini
- shahrzad abedini
- shahrzad mirza abedini
- shahrzad mirzaabedini
نوشیجان تپه (قسمت چهارم)
اتاق ها و انبارها: دومین اثر مهم معماری نوشیجان ، دژ این مکان است که در یک پلان زمین صاف با اطاق نگهبانی هماهنگ گردیده و متصل به یک پلکان است و در طول ، چهار انبار تسلیحاتی موازی دارد. دژ، شامل حصار و بارو و اطاقهای مسکونی و انبار و مخازن می باشد که مجموعه ای به طول 25 و عرض 22 متر را فراگرفته اند.
- ایران
- ایرانی
- تپه
- تپه باستانی
- تپه های باستانی
- باستان شناسی
- حفاری
- نوشیجان
- نوشیجان تپه
- تپه نوشیجان
- ملایر
- همدان
- عکس
- عکس تپه
- عکس تپه های باستانی
- گردشگری
- گردشگری تاریخی
- عکس نوشیجان تپه
- معماری نوشیجان
- معماری نوشیجان تپه
- خشت
- بنای خشتی
- سرفراز
- علی اکبر سرفراز
- ماد
- مادها
- آریایی
- هنر دوران ماد
- عکاسی
- عکاسی تاریخی
- عکاسی بنا
- عکاسی بناهای تاریخی
- بناهای تاریخی
- عکس از ایران
- عکاسان
- عکاسان پیشکسوت
- عکاسان حرفه ای
- عکاسی و فیلمبرداری صنعتی
- بهرام عابدینی
- بهرام میرزاعابدینی
- بهرام میرزا عابدینی
- شهرزاد عابدینی
- شهرزاد میرزا عابدینی
- Bahram Abedini
- barahm mirza abedini
- bahram mirzaabedini
- shahrzad abedini
- shahrzad mirza abedini
- shahrzad mirzaabedini
- Iran
- tourism
- travel
- trip to iran
- travel to iran
- photo
- photography
نوشیجان تپه (قسمت سوم، تالار اصلی)
معبد اصلی یا معبد مرکزی بنایی است به صورت نیمه چلیپا یل 8 گوش که با خشت خام و با همان عناصر معماری دژ نوشیجان ساخته شده است .
- Iran
- iranian
- iranian photographer
- photograph
- photo
- foto
- fotografica
- photographer
- professional photographer
- nooshijan
- noushijan
- nushijan
- history
- iran history
- history of iran
- iranian history
- historia
- hirtorical
- Bahram Abedini
- bahram mirza abedini
- shahrzad abedini
- shahrzad mirza abedini
- shahrzad mirzaabedini
- ایران
- tourism
- tourist
- turismo
- turista
- must see iran
- visit iran
- travel
- travel to iran
- trip
- ایرانی
- تاریخ
- تاریخی
- تاریخ ایران
- تاریخ ماد
- عکس
- عکاسی
- عکس تاریخی
- عکس نوشیجان
- نوشیجان تپه
- عکش نوشیجان تپه
- عکاس
- عکاسان ایرانی
- عکاسان حرفه ای
- عکاسان پیشکسوت
- عکسبرداری
- تصویربرداری
- فیلمبرداری
- فیلمبرداری صنعتی
- عکاسی صنعتی
- بهرام عابدینی
- بهرام میرزاعابدینی
- بهرام میرزا عابدینی
- شهرزاد عابدینی
- شهرزاد میرزاعابدینی
- شهرزاد میرزا عابدینی
- معبد
- معبد اصلی
- معبد مرکزی
- تپه باستانی
- چلیپا
- خشت
- خشت خام
- معماری
- دژ
- دژ نوشیجان
- حفاری
- دوره ماد
- دوره ی ماد
- دوره ی مادها
- ماد
- مادها
- بنای خشتی
- مذهب مادها
- کیش مادها
- آیین مادها
- زرتشتی
- نیایشگاه
- آتشدان
- محراب
- مجمر
- هخامنشی
- هخامنشیان
- ساسانی
- ساسانیان
- پنجره کور
- پنجره های کور
- پلان نوشیجان تپه
- معبد مرکزی مادها
- بنای نوشیجان
- قلعه نوشیجان
نوشیجان تپه
این تپه در 60 کیلومتری جنوب استان همدان و 20 کیلومتری غرب شهرستان ملایر واقع شده است. تپه دارای 80 متر طول و 30 متر عرض می باشد و ارتفاع آن 37 متر است. تپه نوشیجان از دو قسمت طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است.
- Iran
- history
- history of iran
- ایران
- تپه
- همدان
- استان همدان
- ملایر
- شهرستان ملایر
- باستان شناسی
- کاوش های باستان شناسی
- دیوید استروناخ
- هخامنشی
- پارتی
- پارت ها
- پارت
- سفال
- فرهنگی
- آتشگاه
- آپادانا
- نیایشگاه
- دژ
- بنای جبهه غربی نوشیجان
- حفاری
- ماد
- مادها
- خشت خام
- نوشیجان
- نوشیجان تپه
- تپه نوشیجان
- تپه باستانی
- تپه تاریخی
- دوره ماد
- دوره هخامنشی
- دوره پارتی
- قوم ماد
- آتشدان
- معبد
- شهرزاد میرزاعابدینی
- شهرزاد عابدینی
- شهرزاد میرزا عابدینی
- بهرام عابدینی
- بهرام میرزاعابدینی
- بهرام میرزا عابدینی
ترتیب تاریخی گودین تپه
با توجه به اشیاء یافت شده از طبقهII فرهنگی گودین تپه و ازمایش کربن 14 ، تاریخ طبقه فوق حدود 824 پی شاز میلاد مشخص شده است. از طرفی یک سنجاق قفلی [1] ساخته شده از مفرغ که از طبقه II یافت شده ،
نوشیجان تپه (قسمت اول)
این تپه در 60 کیلومتری جنوب استان همدان و 20 کیلومتری غرب شهرستان ملایر واقع شده است. تپه دارای 80 متر طول و 30 متر عرض می باشد و ارتفاع آن 37 متر است. تپه نوشیجان از دو قسمت طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است.
- Iran
- history
- history of iran
- ایران
- تپه
- همدان
- استان همدان
- ملایر
- شهرستان زاوه
- باستان شناسی
- کاوش های باستان شناسی
- دیوید استروناخ
- هخامنشی
- پارتی
- پارت ها
- سفال
- فرهنگی
- آتشگاه
- آپادانا
- نیایشگاه
- دژ
- بنای جبهه ی غربی نوشیجان
- حفاری
- ماد
- مادها
- خشت خام
- نوشیجان
- نوشیجان تپه
- تپه نوشیجان
- تپه باستانی
- تپه تاریخی
- دوره ماد
- دوره مادها
- دوره هخامنشی
- دوره پارتی
- قوم ماد
- آتشدان
- معبد
گودین تپه (قسمت اول)
گودین تپه منطقه وسیعی است که تقریباً در حدود دوزاده کیلومتری جنوب شرقی کنگاور نزدیک کرمانشاه در حوالی بین کردستان و لرستان واقع است. مرکز ارتفاعات گودین تپه ، دارای مساحتی در حدود 5 هکتار و ارتفاع تقریبی 26 متر از سطح زمین های مجاور می باشد. این منطقه از سوی شمال به شعبات شرقی رود گاماسب محدود است. ابعاد اصلی تپه در حدود 450 × 300 متر می باشد و یکی از بزرگترین تپه های باستانی این منطقه بشمار می رود. این تپه که به سرپرستی کایلریانک[1] حفاری شده است، دارای هفت دوره اصلی می باشد که فرهنگ های مختلفی را در بر دارد و بدون شک با ارزیابی بیشتر و آزمایش های دقیق تر می توان طبقات آن را به شعبات فرعی و گوناگون بخش نمود که در میان طبقات فوق طبقۀ II ، استقرار مادها را در گودین روشن می سازد که در اینجا بقایای آثار معماری طبقۀ فوق را به اختصار مورد بررسی قرار می دهیم.
- Iran
- photo
- photography
- photographer
- Iran
- iranian photographers
- Kermanshah
- godin
- kangavar
- گودین
- گودین تپه
- تپه
- کنگاور
- کرمانشاه
- کردستان
- لرستان
- گاماسب
- تپه باستانی
- تپه های باستانی
- کایلر یانک
- حفاری
- فرهنگ
- ایران
- ماد
- مادها
- تاریخ
- تاریخ ماد
- ساختمان
- ساختمان دژ
- دژ
- بزرگان مادی
- شاهزادگان مادی
- دره کنگاور
- پادگان نظامی
- تالار ستوندار
- تالاز آپادانا
- نوشیجان
- پاسارگاد
- تخت جمشید
- تپه حسنلو
- حسنلو
بررسی هنر معماری دورۀ اوّل مادها
با استقرار اقوام هندوآریایی در دو طرف دریاچه اورمیه بویژه بخش شرقی آن یعنی آمادای، پایه های تشکیل اولین امپراتوری ایرانی که قدرتمندترین امپراتوری سلطه گر ن زمان یعنی آشوری ها را به زانو در می آورند، ریخته می شود.
- تاریخ
- تاریخ ایران
- ایران
- ماد
- مادها
- دوران ماد
- هنر ماد
- باستان شناسی
- باستان شناسی در دانشگاه تهران
- علی اکبر سرفراز
- آریایی
- هند و آریایی
- نژاد دشت نه سی
- نشای
- نسا
- آشوری
- زاموآ
- اورارتو
- ایلامی
- عیلامی
- مقابر
- قیزقاپان
- فهلیان
- گور دخمه
- آلانی
- آلانی دننوتی
- آلانی سهروتی
- نینوا
- کی شیو
- ماناها
- مانا
- دژ
- شاروکین
- وان
- دریاچه وان
- هگمتانه
- دیوکس
- فراورتس
- اکباتان
- هفت بوخت
- هفتان
- پدران برین
- مادران چهارگانه
- زادگان سه گانه
- Iran
- history
- history of iran
فرهنگ و هنر مادها
با توجه به کتیبه های پادشاه آشور، شلمنصر سوم، که در سال 837 پیش از میلاد نوشته شده است ، برای اولین بار به اسن « آمادای » یعنی مادها که احتمالاً در منطقه کردستان و آذربایجان زندگی می کرده اند بر می خوریم. هرودوت تاریخ نویس یونانی دربارۀ مادها می نویسد: « آنها به شش قبیله تقسیم می شدند:
1- بوس ها 2- پارتاکن ها 3- ستروخان ها 4- آریزانت ها 5- بودی ها 6- مغ ها » و باز اشاره می کند: «مادها بعد از استقرار در ایران به شبانی اشتغال داشتند و اَحشامی که پرورش می دادند ، اسب و گاو و گوسفند و بز بود. سگ پاسبان دست آموز به شمار می رفت. آنها دارای ارابه هایی بودند که چرخ هایشان از تنۀ درختان به صورت خشن و ناهموار ساخته شده بود. خانواده بر اساس پدرسالاری و چند همسری اداره می شد. با طلا و الکترون و مفرغ آشنایی داشتند. هنر آنها منحصر به ارایش های بسیار ساده بود». هرودوت باز اشاره می کند به این که مادها علی رغم اینکه بصورت طایفه های جدا از یکدیگر زندگی می کردند ولی در مواقع بروز خطر و پیروزی بر دشمنان با هم متحد می شدند .
پاره ای از محققان ، سرزمین مادها را به سه ایالت تقسیم کرده اند :
1- سرزمین مادِ کبیر
2- مادِ آتروپاتن و یا آذربایجان کنونی
3- مادِ راجیانا و یا اطراف تهران ( راجیانا باید همان راگیانا و یا راگ و یا ری امروزی باشد).
خلاصه این که مادها از اقوام هندوآریایی محسوب می شدند که در حین حرکت بسوی شمال غربی ایران و چین های زاگرس ، از یک طرف با دولت ایلام ، از طرفی دیگر با امپراتوری بزرگ آشور مستقر در بین النهرین و از سوی غرب با دولت جوان و تازه به قدرت رسیده اورارتور[1] که در شرق آسیای صغیر حکمرانی می کردند مواجه شدند و چون در ان زمان مادها قدرت مقابله با دولت های فوق را نداشتند ، به ناچار در شمال غربی ایران استقرار یافته و به تدریج اقوام بومی را تابع خود نمودند .
همانطوری که در تاریخ ماد دو دورۀ متفاوت وجود دارد ، یعنی یکی قبل از تشکیل پادشاهی بزرگ ماد و دیگری بعد از آن ، فرهنگ و هنر ماها را نیز می توان به دودورۀ جداگانه تقسیم نمود:
1- دوره ای که با استقرار اقوام هند و ایرانی در دو طرف دریاچۀ اورمیه به ویژه ناحیه آمادای آغاز گردیده و تا زمان امپراتوری مادها یعنی 712 پیش از میلاد ادامه پیدا می کند.
2- دوره ای که از تشکیل امپراتوری ماد تا انقراض آن یعنی تا سال 550 پیش از میلاد ادامه می یابد.
منبع: سرفراز، علی اکبر و همکاران (۱۳۸۹)؛ باستان شناسی و هنر دوران تاریخی ماد، هخامنشی، اشکانی، ساسانی؛ نشر مارلیک؛ ص ۲۲
[1] - Urartu
مممممن