گردشگری، ایران گردی، مدیریت جهانگردی
به قلم شهرزاد عابدینی
به سردبیری شهرزاد عابدینی
به سردبیری شهرزاد عابدینی
Once the jewel of a kingdom, now a glorified history
Persepolis or Takhte-Jamshid is the historical city of Achamenid dynasty once ruling over half of earth.
Remnants of stone pillars in Persepolis
Built in 518 BC in Persia
Takhte Jamshid : persepolis
بقایای باروهای تخت جمشید رها شده در معرض باد و باران
روزی این منطقه جواهر نیمی از کره زمین بوده است و اکنون بخشی از تاریخ با افتخار ایران زمین.
حجاران تخت جمشید برای مادیها، دو ساق شلوار گرد نقش کردهاند که دامن پیراهن مادی، بالای آنها را پوشانده است و آنچه دیده میشود شکلی صاف و باد کرده و بدون چین و چروک و تاحدی کشیده میباشد.
قبلاً گفته شد که امستد چنین اظهار نظر کرده است که مادها لباس چرمین بر تن دارند «بر اساس نقوش تخت جمشید» باید تذکر داده شود چیزی که بیش از همه، لباس مادها را چرمین جلوه ميدهد، علاوه بر ساده و تنگ بودن شکل آن، بی توجهی حجاران و در برخی طرح لازم، روی آنهاست زیرا در میان همه نقوش تخت جمشید (در جایی که مادیها را نقش کردهاند) در دو تا سه نقش بیش نیست که در سه خطی برای نشان دادن چین و چروک لباسها طرح کردهاند.
گودین تپه منطقه وسیعی است که تقریباً در حدود دوزاده کیلومتری جنوب شرقی کنگاور نزدیک کرمانشاه در حوالی بین کردستان و لرستان واقع است. مرکز ارتفاعات گودین تپه ، دارای مساحتی در حدود 5 هکتار و ارتفاع تقریبی 26 متر از سطح زمین های مجاور می باشد. این منطقه از سوی شمال به شعبات شرقی رود گاماسب محدود است. ابعاد اصلی تپه در حدود 450 × 300 متر می باشد و یکی از بزرگترین تپه های باستانی این منطقه بشمار می رود. این تپه که به سرپرستی کایلریانک[1] حفاری شده است، دارای هفت دوره اصلی می باشد که فرهنگ های مختلفی را در بر دارد و بدون شک با ارزیابی بیشتر و آزمایش های دقیق تر می توان طبقات آن را به شعبات فرعی و گوناگون بخش نمود که در میان طبقات فوق طبقۀ II ، استقرار مادها را در گودین روشن می سازد که در اینجا بقایای آثار معماری طبقۀ فوق را به اختصار مورد بررسی قرار می دهیم.
این تپه باستانی در 5 کیلومتر ی شهرکاشان واقع شده است. کاوش های علمی در این تپه از سال 1933.م به سرپرستی رمان گیرشمن[1] شروع شده و در نتیجه این کاوش ها ، 71 دورۀ فرهنگی در تپه سیلک شناسایی شده که قدمت قدیمی ترین آن به 5500 سال پیش از میلاد می رسد.
تخت جمشید به عنوان یکی از قدیمیترین آثار عظیم به جا مانده از دوره هخامنشیان گرچه همیشه در آن منطقه وجود داشته است اما اولین تلاشها برای اکتشاف آن در دهه ۳۰ میلادی آغاز شده است.
در سال ۱۳۱۰ش/۱۹۳۱ مؤسسه شرقشناسی دانشگاه شیکاگو مسئولیت حفاری و مرمت در تخت جمشید را برعهده گرفت. در این سال پروفسور جیمز. اچ. برِستد مدیر مؤسسه که خود مصرشناس پرآوازهای بود، پروفسور ارنست هرتسفلد را به عنوان مدیر هیات اعزامی به تخت جمشید منصوب کرد. حمایت مالی این طرح را خانمی آمریکایی که نمیخواست نامش فاش شود برعهده داشت و محمدتقی مصطفوی، نماینده دولت ایران در این طرح بود.
تخت جمشید ،مجموعه ای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال ب512 قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن 150 سال به طول انجامید.تخت جمشید در محوطة وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است . این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خوانده اند ساخته شده است .
ساختمان تخت جمشید در زمان داریوش اول در حدود 518 ق . م ، آغاز شد. نخست صفه یاتختگاه بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادانا و پله های اصلی و کاخ تچرا را ساختند . پس از داریوش ، پسرش خشایارشا تالار دیگری را بنام تالار هدیش را بنا نمود و طرح بنای تالار صد ستون را ریخت . اردشیر اول تالار صد ستون را تمام کرد . اردشیر سوم ساختمان دیگری را آغاز کرد که ناتمام ماند . این ساختمانها بر روی پایه هایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها صخره های عظیم و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند .