گردشگری، ایران گردی، مدیریت جهانگردی
به قلم شهرزاد عابدینی
به سردبیری شهرزاد عابدینی
به سردبیری شهرزاد عابدینی
زیگورات چغازنبیل در جنوب غربی ایران، در استان خوزستان و در شهرستان شوش واقع شدهاست. این سازه در ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش و ۳۵ کیلومتری غرب شهر باستانی شوشتر واقع است، اما به دلیل واقع شدن در غرب رودخانه دز، مرز این دو شهرستان، در تقسیمات کشوری جزء شهرستان شوش محسوب میگردد. این بنا در طول جغرافیایی ۴۸ دقیقه و ۳۰ ثانیه و پهنای جغرافیایی ۳۲ دقیقهاست.
چُغازَنبیل نیایشگاهی باستانیاست که در زمان ایلام (عیلامیها) و در حدود ۱۲۵۰ پیش از میلاد ساخته شدهاست. چغازنبیل بخش بهجامانده از شهر دوراونتش است.
سرگذشت بشر این واقعیت را به اثبات رسانده که هیچ تمدنی ابتدا به ساکن و در خلاء نگردیده است و همواره مکانیزمهای گوناگون و حتی متضاد در آفرینش و تکوین تمدن دست داشتهاند.
بقعه و مسجد شیخ المحقَّقین سلطان شهاب الدّین اهری دارای ساختمان مفصل ، ایوان رفیع ، صحن مفرح ، و غرفات ، دو مناره و رواق است . داخل مسجد دارای کاشیکاری معرق و پنجره مشبک نیز میباشد ، در سردر ایوان شرقی کتیبه ای بخط رقاع در چهار سطر بر روی سنگ نقر گردیده ، در مجموعۀ بنای بقعه ومسجد تاریخ و کتیبه ای که دالّ بر زمان ساختمان مقبره باشد ملاحظه نشده است.
با استقرار اقوام هندوآریایی در دو طرف دریاچه اورمیه بویژه بخش شرقی آن یعنی آمادای، پایههای تشکیل اولین امپراتوری ایرانی که قدرتمندترین امپراتوری سلطهگر آن زمان یعنی آشوریها را به زانو درمیآورند، ریخته میشود.
ارگ علیشاه یا مسجد علیشاه معرف بنای عظیم و با شکوهی از قرن هشتم هجری در تبریز است . ساختمان این بنا و منارهای مرتفع آن از آثار تاج الدین علیشاه تبریزی وزیر غازان خان ایلخان مغولی بوده است. اکنون از آن بنای عظیم و مشهور فقط قسمتی از دیواره های آجری محکم و قطور آن باقی مانده، و بقیه بنا بتدریج خراب و منهدم شده است. تاریخ ساختمان این بنای مشهور باید بین سالهای 716 - 736 هجری قمری باشد. ارگ تبریز در سال 1310 شمسی به شماره تاریخی 170 ثبت شده است.
با توجه به کتیبههای پادشاه آشور، شلمنصر سوم، که در سال 837 پیش از میلاد نوشته شدهاست، برای اولین بار به اسم «آمادای» یعنی مادها که احتمالاً در منطقه کردستان و آذربایجان زندگی میکردهاند برمیخوریم. هرودوت تاریخ نویس یونانی دربارۀ مادها مینویسد:
هرودوت تاریخ نویس یونانی میگوید: دیااکو ، پسر فَروَرتیش چنان آوازهای در حِس دادخواهی داشت که ابتدا اهالی روستایی که در آن زندگی میکردند و سپس همۀ افراد قبیلهاش برای رفع دعواهایشان، به او مراجعه میکردند. وی چون قدرت خویش را دریافت، شایعه درافکند که بخاطر بازماندن از کارهای خصوصی خود نمیتواند تمام اوقاتش را در داوری میان افراد صرف کند.
ورود آریایی ها [1]
موقعیت جغرافیایی ایران در طول تاریخ، چهارراه حوادث و گذرگاه تندبادهای گوناگون بودهاست ، چنانکه در پیش ذکر شد وضعیت دو شکاف زره کوهستانی ، یکی در شمال شرقی (خراسان) و دیگری در شمال غربی (آذربایجان) باعث میگردید که اقوام مهاجم به راحتی بتوانند از این گذرگاهها گذشته وارد ایران شوند.
آنچه که پیرامون تاریخ ایران در کتاب های تاریخی نوشته شدهاست ، معمولاً آغاز تاریخ ایران را از ابتدای دوران مادها و یا هخامنشی معرفی نموده و درباره اقوامی که پیش از مادها در این سرزمین میزیستهاند بندرت و یا کمتر اشاره میشود . ولی بر اثر تحقیقات و پژوهشهای بعمل آمده و با توجه به یافتههای باستانی ، در نقاط مختلف ایران خصوصاً در منطقه زاگرس ، چنین معلوم میشود که پیش از آمدن مادها و پارسها به فلات ایران اقوام دیگری که خود با آریاییها نزدیکی داشتهاند از مدتها پیش ، در این نواحی مستقر بودهاند. این اقوام ، دولتی تشکیل داده و در مقابل تهاجمات دولت مقتدر آشور پیوسته مقاومت کردهاند . اقوام فوق در عین حال صاحب تمدن ، فرهنگ و هنر عالی و با شکوهی بوده که آثار و بازماندههای آنها را امروزه به ویژه از منطقه زاگرس میشناسیم .
فلات ایران به شکل مثلثی است ، که در قسمت شمال آن دریای خزر و در جنوب آن خلیج فارس واقع شده است . این وضعیت جغرافیایی به مثابه پلی برای ایجاد ارتباط میان آسیای مرکزی و آسیای غربی میباشد . فلات ایران محصور رشته کوههای عظیمی است که آن را دربرگرفته اند . رشته کوه زاگرس از شمال غربی به جنوب شرقی امتداد یافته است.
این رشته کوه ترکیبی از چین های متوازی و دره های گوناگون را تشکیل میدهد . دامنه های مرتفع این کوهها را مراتع گوناگون تشکیل میداده که بقایای جنگلهای متراکم بلوط ، گردو و بادام وحشی تا به امروز نیز گسترده شده است . در تابستانهای گرم دامداران کوچ نشین ، مجبور به صعود به مراتع مرتفع می باشند . در بخش مرکزی زاگرس برآمدگی تیزی که به سوی غرب نفوذ یافته و به دشت بین النهرین وارد گردیده و با ایجاد پیچی در رود دجله ، باعث نزدیکی این رود به رود فرات گردیده است و نیز در قسمت شمال ، مثلث فلات رشته کوه البرز با قد بسیار مرتفعش ، دماوند قرار گرفته و به موازات سواحل منحنی شکل جنوب ، دریای کاسپین کشیده شده ، به طوری که ناحیه ساحلی برخوردار از رطوبت و باران را از منطقه بیابانی فقیر جدا میسازد. رشتهکوه البرز تا انتهای غربی آذربایجان ایران ادامه مییابد . آذربایجان به دلیل داشتن راههایی از سمت شمال غربی و شمال و شمال شرقی ، رفت و آمد را در خود سهل نموده است . این ناحیه یکی از دو شکاف زره کوهستانی ایران را تشکیل میدهد. در سمت شرق فلات ، امتداد رشته کوه البرز ، کوههای خراسان را تشکیل میدهد که به دلیل ارتفاعات کم آن عبور را سهل مینماید. درههای حاصلخیز آن ، محل مناسبی برای رشد و نمو انواع غلات و پنبه میباشد تا جایی که به انبار غله ایران شهرت یافته است. این منطقه یکی از مناطق استراتژیک و یکی از دو شکاف زره کوهستانی است که مدخل اقوام مهاجم برای ورود به فلات میباشد . دشت گرگان بین دریای کاسپین و رشته کوه البرز ، واحد طبیعی است که مهاجرت به سوی فلات از آنجا انجام میگیرد و به همین جهت در زمان ساسانیان دیوار آجری به طول چندین کیلومتر ایجاد گردید تا از آن برای دفاع در برابر مهاجمان استفاده شود. علاوه بر رشته کوههای سهگانه ذکر شده ، که مثلث فلات را در بر میگیرند رشته کوه مکران نیز در جنوب ، بخش جنوبی آن را محصور میکند. این رشته کوه بواسطه دو معبر شکافته میشود ، یکی راه بندرعباس و دیگری راهی که به بلوچستان میرود. در بخش مرکزی فلات ، دو دشت پهناور بیایانی وجود دارد که یکی در شمال (دشت کویر) و دیگری در جنوب (کویر لوت) میباشد . دشت کویر عبارت از نمکزارهایی است که در آن رویشی به چشم نمیخورد و زندگی برای هیچ جانوری میسر نیست . بعضی جاها که نمک کمتری دارد امکان زندگانی وجود دارد. کویر لوت ناحیهای کاملاً خشک است ، تا جایی که بعضی از سیاحان این دیار بر این باورند که صحرای گبی در آسیای مرکزی در مقایسه با آن ، حاصلخیز به نظر میرسد.
بر اساس آنچه ذکر شد، ملاحظه میگردد که در دامنههای کوهها و نیز مراکزی که محل مناسب برای رشد و ترقی تمدن آن روز که مبتنی بر کشاورزی و دامداری بود ، میتوانست مدنیت گسترش یابد و در جاهایی که فاقد امکانات بوده است هیچگونه رشد و توسعهای را نمیتوانیم شاهد باشیم . علاوه بر این در دشتهای پهناور و جلگههای وسیع ایران نیز به دلیل قابلیتهای فراوان شاهد شکوفایی تمدن انسانی هستیم . دشت خوزستان در جنوب غربی که در قدیم به سوزیانا شهرت داشته ، استعدادهای فراوانی برای کشاورزی و دامداری داشته و دارد. گستره تمدن این دیار در میان اقوام کوهستانی بدوی و نیمه بدوی مجاور ، قابل ملاحظه میباشد. بزرگترین کهن پادشاهی ایران ( شوش ) در این دشت ایجاد شد.
دشت دیگری که در خارج از مثلث فلات واقع است ، منطقهای است که در پشت کوههای مجاور دریای کاسپین واقع است . این محل از وضعیت فوقالعادهای برخوردار است . در این ناحیه برنج ، پنبه ، چای ، تنباکو و ... کاشت و برداشت میشود. با اوصاف ذکر شده میتوان کیفیت تکوین تمدنها را ، در این سرزمین پهناور نظارهگر بود و با توجه به این نکته که سرزمین ایران ، مرکز خطوط ارتباطی میان شرق و غرب نیز هست میتوان این حقیقت را به وضوح مشاهده کرد که چگونه وضع جغرافیایی این سرزمین وظیفه تاریخی خود را در طی هزاران سال تاریخ بشریت ایفا نمودهاست .
منبع:باستان شناسی و هنر دوران تاریخی، تالیف علی اکبر سرفراز، بهمن فیروزمندی
https://www.bahramabedini.com/fa/tourism/management/%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C?start=56#sigProIdc385de9544
بنای اصلی مسجد کبود تبریز متعلق به زمان جهانشاه قره قویونلو و نیمه دوم قرن نهم هجری است. بانی این بنا صالحه دختر جهانشاه بوده است. از آثار باقیمانده، عظمت و شکوه دیرین مسجد روشن و مبرهن است . سر در اصلی مسجد نمونه ممتازی از تزیینات کاشیکاری میباشد. در این سردر، معرق کتیبه ای بخط رقاع در متن لاجوردی و زمینه سفید نصب شده که از عالی ترین مظاهر زیبایی و کامل معرق کاری دوره اسلامی بشمار است.
سوگند نامه ی جهانگرد صلح جو که در اجلاس سال 1988 ونکوور کانادا (مقر سازمان جهانی جهانگردی) تحت عنوان جهانگردی نیرویی حیاتی برای صلح مورد تایید و تصویب قرار گرفته است:
این مسجد به ثبت تاریخی 192 رسیده است و بر روی مسجد تاریخی و قدیمی دوران سلجوقی ساخته شده است. این مسجد در کنار بازار قدیمی تبریز ساخته شده است و بازار قدیمی تبریز دورتا دور این بنا را گرفته است.