1) دیدگاه اقتصادی: در این دیدگاه مسائل سرمایهداری، عرضه و تقاضا، بازاریابی و دیالکتیک مرکز و پیرامون مرکز مسائل کار وکارگری و دیالکتیک سرمایهداری مورد بحث قرار می گیرد. در عصر حاضر جهانگردی را در وهلۀ اول میتوان یک فعالیت اقتصادی دانست. حجم پولی که سالانه از راه گردشگری جابجا میشود برابر با 950 میلیارد دلار است که این رقم چند برابر درآمد سالانه کشورهای اوپک از راه درآمد نفت است. سهم گردشگری در کل صادرات جهان در سال 2009 حدود .... درصد میباشد و پیشبینی میشود تا سال 2010 به ... بالغ شود. فعالیتهای جهانگردی را گر چه نمیتوان پایه اقتصاد ملی قرار داد ولی با توجه به آنکه منبع درآمدزایی چشمگیری است میتواند بسیار مورد توجه قرار گیرد.
2)دیدگاه اجتماعی – فرهنگی: در این دیدگاه نظریات مثبت گرایان، منفیگرایان و تعامل گرایان مورد ارزیابی قرار گرفته است.
برخی از صاحبنظران معتقدند، گردشگری پیش از آنکه یک صنعت و فعالیت اقتصادی باشد، پدیدهای است فرهنگی و در ایجاد تغییرات فرهنگی بسیار مؤثر است (کاظمی، 1385: 152). گردشگری فرصتی است برای تبادل و تعامل دو فرهنگ و یکی از شیوههای ارتباط بین فرهنگی و کنش متقابل فرهنگی است که به واسطه تفسیر تجربه های گردشگری از فرهنگ محلی کنش متقابل را نمایان میسازد (پاپلی یزدی، 1385: 89). اگر به ارتباطی که در اثر فعالیتهای گردشگری به وجود میآید به دقت بنگریم رد پای شش عنصر را که شامل گردشگر، میزبان، انگیزه، جاذبه، تأثیر و بستر است در مییابیم. در هر فعالیت گردشگری این عناصر قابل تشخیص اند و هر جا که امکان گردآمدن این عناصر در کنار هم فراهم باشد میتوان گفت که گردشگری به عنوان یک ارتباط میان فرهنگی در حال شکل گرفتن است(همایون، 1376: 228 نقل از پاپل یزدی، 1385: 98). گردشگری فرهنگی فلسفه اصلی یونسکو به شمار میآید و با ایجاد آن میتوان بر دیدگاههای بدبینانه فعلی درباره صنعت گردشگری فایق آمد. (روزنامه شرق، شماره 300، مورخ 6/7/83، ص 27)
3)دیدگاه زیست محیطی و بهداشتی: در این دیدگاه اساس و پایه گردشگری پایدار را مطرح میکند. علاوه بر آن گردشگری بومی و بومی کردن گردشگری و آثار آن مطرح است. «گردشگری را میتوان «صنعت سفید» نام نهاد، زیرا بر خلاف دیگر صنایع تولیدی، بدون آلوده سازی محیط زیست انسانی، زمینهساز دوستی و تفاهم بین مملکتهاست و صلح و صفا را برای مردمان به ارمغان میآورد» (الوانی، 1385: 13).
4)دیدگاه سیاسی و ژئوپولتیکی: از دید سیاسی گردشگری اثراتی را در درون و برون کشورها به جا میگذارد. گسترش صلح و امنیت بینالمللی، وحدت و وفاق ملی، گسترش مردم سالاری و غیره آثار مثبتی بر گردشگری دارد. از دیدگاه سیاسی گردشگری درعین حال که یک رقابت اقتصادی است موجد نوع دوستی و همکاری بینالمللی نیز هست و همین امر موجب میشود که از نظر سیاسی دولتها به هم نزدیکتر شوند. در همین زمینه باید در نظر داشت مردم محبوس در یک گوشه از جهان استبداد را تحمل میکنند. اما ملت گردشگرپذیر خواه ناخواه به مردم سالاری دست مییابند. گذار از جهانگردی به گردشگری خود گذار از سنت به مدرنیته است. گذار از سنت به مدرنتیه لاجرم با قدرت و آزادی توأم است (پاپلی یزدی، 1385: 116). همچنین دیدگاه ها و رویکردهای دیگری هم وجود دارد.
منبع: www.tourismroham.com