این نوع گردشگری شامل گردهمایی‌ها، سفرهای تشویقی، تشکیل جلسه‌ها یا بر پا کردن نمایشگاه‌ها[1] می‌شود و افراد علاوه بر انجام امور مربوطه، در خلال آن اقدام به بازدید از محل و اطراف آن و تفریح می‌پردازند. در سفرهایی که با هدف بازرگانی و تجارت انجام می‌شود، مسافر در گردهمایی‌ها، کنفرانس‌ها، نمایشگاه‌ها، شوراها، برنامه‌های مذهبی، تبلیغی و کارهای حرفه‌ای یا تخصصی شرکت می‌کند.

مقصود از گردشگردی فرهنگی، بحث درباره آن بخش از صنعت است که به جاذبه های فرهنگی توجه خاص می کند. این جنبه های جذاب، متفاوت اند و موزه ها، نمایشگاه ها و از این قبیل چیزها را در بر می گیرد. در کشورهای توسعه یافته، جذابیت های فرهنگی شامل موزه های هنری، نمایشگاه ها، ارکسترها و سایر کارهای هنری و موسیقی می شود.

ابتدایی‌ترین مشخصه برای گردشگری پایدار، دستیابی به رشد کیفی در شرایطی است که محیط‌ زیست طبیعی و ساخته شده را تخریب نکرده و از فرهنگ تاریخ و میراث محلی محافظت شود (اِجِل، 1388: 20).

گردشگری جدای از شاخه‌های اصلی و مورد نظر عموم مردم، دارای زیرشاخه های متعدد و تخصصی است. امروزه واژه‌هایی مانند پرنده‌نگری، گردشگری رودهای خروشان یا گردشگری نیاكان‌شناسی و در مجموع گردشگری با یك هدف خاص و معین به گوش آشناست و در دنیا جایگاه خود را یافته‌ است زیرا دست‌اندركاران گردشگری دریافته‌اند كه لازم است علایق خاص را نیز در نظر داشته باشند و از سوی دیگر می‌دانند كه هر نوع جاذبه گردشگری جایگاه خاص خود را دارد.

جامعه صنعتی، از یک طرف نیاز به جهانگردى را خلق کرد و از طرف دیگر شرایط مثبتى به‌وجود آورد، که این پدیده در سطح تمامى جامعه مطرح شود.

جهانگردى که تا اواخر قرن نوزدهم از امتیازات انحصارى طبقه کوچک و مرفه جوامع آن زمان بود، پس از پیدایش نخستین سازمان‌هاى جهانگردى و مؤسسات آموزشى و پرورشی، گسترش چشمگیر خود را آغاز کرد.

اکوتوریسم کوتاه شده کلمه ecological tourism می باشد که معادل فارسی آن طبیعت گردیست رشد چشمگیر صنعت جهانگردی در جهان و گسترش روز افزون فعالیت های وابسته به آن بویژه در بخش اکوتوریسم .اکوتوریسم گرایشی تازه است از صنعت جهانگردی.

زیبایی‌های طبیعت، مشاهده طبیعت بکر و زندگی حیات‌وحش ، گردشگران و ماجراجویان بسیاری را به اقصی نقاط جهان از قطب جنوب تا قلب جنگل‌های استوایی می‌کشاند. شکار در آفریقا و بازدید از بیابان‌های گرم و یا سرد خشک در آسیا و روسیه، مشاهده بزرگ‌ترین و مسن‌ترین درختان جهان را نیز می‌توان در زمره این نوع گردشگری برشمرد. 

گردشگری، محیط، فرهنگ، هنر، سبک زندگی، ارتباطات، اعتقادات، سیاست، اقتصاد و نوع توسعه را در یک جامعه تحت ‌تأثیر قرار می‌دهد و از این‌رو قابل مطالعه است.

گردشگری در سطح کلان و خرد، باعث تغییر در اقتصاد، اجتماع و نگرش سیاسی جوامع می‌شود.

توریسم از نظر اقتصادی عامل روبنایی توسعه است، بدین مفهوم كه گسترش آن پدیده ای در تسهیل امر توسعه و مساعدت محسوب می گردد . اما خود توریسم به صورت بالقوه ، سازمانی است متأثر از عوامل ساختاری و نهادی توسعه.

یکی از اهداف اصولی آموزشهای کارآفرینی، آموزش مهارتهای مختلف برای ایجاد شغل می باشد. تجربه کشورهای مختلف نشان می دهد که آموزش کارآفرینی نقش مهمی در ایجاد کسب و کارهای کوچک و تولید ثروت دارد. بطور کلی هدف از آموزش کارآفرین تربیت افرادی است که بتوانند پس از تکمیل تحصیلات خود افرادی مؤسس باشند و کسب و کاری ایجاد نمایند. کارآفرینی در صنعت گردشگری به عوامل گوناگونی وابسته است که در جدول 1-1 نشان داده می شود.