گردشگری در جوامع تمامی طبقات را هم از نقطه نظر طبقات اجتماعی و هم طبقات سنی شامل شده و ممکن است برای گروههای متفاوت، معانی مختلفی داشته باشد. امروزه جوانان حضور پررنگتری در عرصه گردشگری دارند. بر اساس آمارهای سازمان جهانی گردشگری (WTO) ، طی چند سال اخیر، گردشگری جوانان بیشترین سهم را در گسترش صنعت گردشگری داشته است. این بخش تقریبا 20 درصد از گردشگران بین‌المللی را تشکیل داده و یکی از سریع‌ترین بخشهای گردشگری در حال رشد طی چند سال اخیر بوده است. همچنین بر طبق آمارهای به دست آمدۀ این سازمان و کنفدراسیون مسافرتهای علمی و آموزشی جهان (WYSE) هزینه جوانان در هر سفر تا 40درصد افزایش پیدا کرده و تقریبا 80 درصد از جوانان از مکان‌های مورد بازدید خود با هیجان و به خوبی یاد کرده اند. گزارشات حاکی از آن است که نزدیک به 70 درصد از جوانان به منظور یادگیری زبان، کار یا تحصیل و یا برای تفریح به کشورهای دیگر سفر می‌کنند، از این رو تقریبا 60 درصد از سازمانهای گردشگری جهان نقش گردشگران جوان را در توسعه صنعت گردشگری کشورهای خود بسیار مهم ارزیابی نموده اند.
گردشگری به مثابه یکی از انواع رفتارهای فراغتی که در میان جوانان با استقبال زیادی مواجه شده است، آثار و پیامدهای فراوانی برای جوامع مبدأ و مقصد به دنبال دارد. جوانان دارای نیرو و پتانسیل فراوان بوده که میبایست این پتانسیل ها در جهت درست و مناسب هدایت شده و منجر به شکوفایی معنوی، انسانی و اجتماعی افراد گردد. بدیهی است که این نیروی عظیم در صورت انحراف از مسیر درست، میتواند اثرات و تبعات نامطلوب اجتماعی و فرهنگی به همراه داشته و سلامت روحی جوانان و به تبع آن سلامت جامعه را با تهدید مواجه سازد.از ین رو، ضروری است تا با به کارگیری راهکارهای جدید و خلاقانه، از یک سو، فرصت گذران اوقات فراغت و تخلیۀ هیجانی دوران پرشر و شور جوانی را فراهم سازیم و هم از سوی دیگر با کانالیزه کردن این امر به سمت توسعۀ گردشگری جوانان، زمینه های اشتغال آنان را در مقاصد گردشگری، فراهم سازیم.
ایران کشوری جوان تلقی شده که بخش زیادی از جمعیت آن را جوانان تشکیل میدهند. این گروه، سرمایه های فکری و نیروهای خلاق کشور محسوب شده و برنامه ریزان و تصمیم گیران در سطح کلان، همواره در جستجوی راهکارهایی برای هدایت این سرمایه ی عظیم در مسیر رشد و تعالی فردی و اجتماعی بوده اند. از این منظر، گردشگری به عنوان پدیدهای نوپا در کشورمان که البته از نظر سنتی قدمتی دیرینه دارد، میتواند وسیله ای باشد برای رشد و شکوفایی این نسل و هدایت جریان نشاط و نیروی جوانی در مناسبترین مسیرها. همچنین بدلیل جوان بودن جمعیت کشور، بدیهی است که هرگونه برنامه ریزی در خصوص توسعه صنعت گردشگری در کشور، میبایست این قشر و گردشگری مخصوص به این قشر را به طور مشخص لحاظ نموده و از این بخش قابل توجه از بازار گردشگری غافل نماند.
