سازمان جهانی گردشگری به بررسی مفهوم گردشگری در حوزه‌ای فراتر از تعاریف کلیشه‌ای تعطیلات پرداخته‌است. تعریفی که رسما پذیرفته شده‌است و به این صورت است:

فعالیت‌هایی که شخص در طی سفر و در زمان اقامت در محلی به جز محیط متعارف خود به مدت کمکتر از یک سال متوالی و با اهدافی چون گذراندن اوقات فراغت، کسب و کار و غیره انجام می‌دهد. اصطلاح محیط متعارف (معمول) جابه‌جایی‌هایی بین محیط‌های سکونت معمول و سفرهای منظم و عادی بین محل اقامت و محیط کار را شامل نمی‌شود.

• گردشگری بین‌المللی؛
  الف)گردشگری ورودی: بازدید ساکنان دیگر کشورها از یک کشور؛

ب)گردشگری خروجی: بازدید ساکنان یک کشور از کشوری دیگر؛

• گردشگری داخلی: بازدید ساکنان یک کشور و کشورهای دیگر از کشور مقصد؛
• گردشگری درون مرزی: بازدید ساکنان یک کشور از کشور خودشان؛
• گردشگری ملی: گردشگری داخلی به همراه گردشگری خروجی.

منبع:گلدنر. چارلز. آر؛ ریچی. ج. آر (۱۳۹۲)؛ شناخت صنعت گردشگری اصول، رویه‌ها و رویکردها؛ انتشارات مهکامه ۱۳۹۲؛ صص ۲۴-۲۵

پاییز جان! چه شوم، چه وحشتناک

اینک، بر این کناره دشت، اینک

اردیبهشت امسال، (سال 1393) باز هم از طرف شورای شهر نطنز برای عکسبرداری به همراه اعضای محترم انجمن عکاسان میراث فرهنگی به این شهر زیبا دعوت شدیم! پس از چند روز اقامت در این شهر رویایی فرصت را مغتنم شمردم و به دیگر نقاط ایران عزیزمان سفر کردم! سفری خاطره انگیز و پر از تجربیات جدید به نقاطی مانند فارس، کرمان، اصفهان و حتی آذربایجان.... و در این میان یکی از زیباترین لحظات سفر در خوانسار رقم خورد، هنگامیکه با کمک محیط بانان زحمت کش این مرز و بوم به دیدار لاله ی واژگون زرد رنگ رفتیم! امیدوارم از دیدن عکس ها لذت ببرید

پاییز سال 1392 اعضای انجمن عکاسان میراث فرهنگی از طرف شورای شهر نطنز برای عکاسی از مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی به این شهر زیبا دعوت شدند.  من نیز که عضو این انجمن هستم به همراهی دوستان بسیار خوب و هنرمندم راهی این دیار شدم!

ابن بنا مربوط به قرن چهارم هجری است و بنابر تاریخی که در کتیبه‌های آن آمده مربوط به سال 397 هجری قمری و 375 هجری شمسی و 1006-1007 میلادی می‌باشد که در زمان سلطنت شمس‌المعالی قابوس ابن وشمگیر (پادشاه آل زیار و کسی که ابن سینا را به دربار خود فراخواند) در شهر جرجان ساخته شده‌است. بنابر نظر دکترنوری‌شادمهانی درج کتیبه‌ی شمسی و قمری از نکات قابل توجه در این اثر می‌باشد.

مسجد جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع کبیر، از کهن ترین و کم نظیرترین مساجد ایران که در محله ی دباغان خیابان شهدا (سپه) شهر قزوین واقع است. بنا به سبک چهارایوانی است و دارای هشت شبستان بزرگ در 4 طرف حیاط مستطیل شکل به مساحت چهار هزار متر مربع است که از نظر وسعت جزو بزرگترین صحن های مساجد ایران محسوب میشود.در نقطه ی مرکزی حیاط حوض بزرگی وجود دارد. مسجد دارای 2 درب در قسمت های غربی و شرقی میباشد، در حال حاضر در شرقی ورودی اصلی ست که به خیابان شهدا منتهی میشود.

برج طغرل، ری، منطقه ی ابن بابویه

بنای برج طغرل متعلق به قرن 12 میلادی و با قدمت بیش از 700 سال منسوب به سلسه ی سلجوقی است که در برخی منابع با نام برج خلیفه یزید هم از آن یاد شده است.

یکی از زیباترین و کهن‌ترین بناهای پایتخت کشور عزیزمان ایران، مجموعه ای از عمارت‌های زیبا به نام مجموعه کاخ گلستان است.

گویند در زمان های قبل از صفویه منطقه ی امروزی تهران از دو بخش غیر متصل تشکیل می‌شده‌است: ری و منطقه ‌ی قصران. ری که همان ری امروزی‌ست و سابقه‌ی طولانی در تاریخ ایران زمین دارد. منطقه‌ی قصران هم منطقه‌ی شمیرانات امروزی بوده‌است میان این دو منطقه هم ده یا قصبه‌ی کوچکی به نام تهران وجود داشته است.

لَزور نام روستایی در دهستان قزقانچای بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه واقع در ۴۷ کیلومتری دماوند، ۳۹ کیلومتری شمال غربی فیروزکوه و ۲۶ کیلومتری شمال راه شوسه فیروزکوه به تهران است.

سرگذشت بشر این واقعیت را به اثبات رسانده که هیچ تمدنی ابتدا به ساکن و در خلاء نگردیده است و همواره مکانیزم‌های گوناگون و حتی متضاد در آفرینش و تکوین تمدن دست داشته‌اند.