پیشینه ی  روستای قله زو به سالیان بسیار طولانی باز می گردد. در حال حاضر اهالی روستا بازماندگان  دوران نادر شاه می باشند. در دوران پعد از نادرشاه افشار بیشتر زندگی خان نشینی و ارباب رعیتی بوده است. روستا از نظر ترکیب جمعیتی و زبانی بسیار شگفت انگیز است. جمعیت شامل طایفه بیات اصفهان، ینگجه رومیان و اردلان کرمانشاه می باشد. گویی شاه افشار هریک از طوایف را از گوشه ای فرا خوانده بوده است.

غروب پارک آبشار تهران همراه با تکنولوژی. پارک آبشار در غربی ترین نقطه تهران قرار دارد  از طرف شمال به کوه لتمال و از جنوب به دریاچه خلیج فارس محدود می شود

شهر در زوزن که روزگاری دارای جلال و شکوه بوده، برای زمان طولانی بنایی باشکوه و منحصر به فرد را در خود جای داده است. مسجد ملک زوزن مربوط به قرن ۷ هجری قمری، واقع در شهرستان خواف، دارای آجرکاری و کاشیکاری های بسیار ارزشمند و زیبا می‌باشد. این مکان در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۴۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد ملک زوزن به سبک خراسانی ساخته شده است و توسط  ملک قوام الدین زوزنی، بر بقایای مسجد قبلی، در سال ۶۱۶ هجری بنا نهاده شده است. طبق بررسی های باستان شناسان در شهر تاریخی زوزن، آثاری از قرون اولیه اسلام تا دوران ایلخانی کشف شده است که بیانگر قدمت تاریخی این محدوده می‌باشد. بیشتر آثار بدست آمده در شهر تاریخی زوزن متعلق به قرون ۴ تا ۷ ه‍.ق است. این شهر در ۳۰  شهریور ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده ‌است.

مقبره ی خواجه ربیع متعلق به دوران صفویه در شهر مقدس مشهد می باشد. این مقبره در انتهای خیابان خواجه ربیع قرار دارد و در تاریخ ۱۵ دیماه ۱۳۱۰ به شماره ی ۱۴۲ به ثبت آثار ملی ایران درآمده است. این ساختمان در دوران صفویه  به توصیه ی شیخ بهایی و به دستور شاه عباس صفوی ساخته شده است.

کوه های غیبی از توابع بخش احمدآباد شهرستان مشهد در خراسان رضوی می‌باشد. کوه های غیبی در نزدیکی ده غیبی در ۵ کیلومتری دومین کلانشهر ایران (مشهد) واقع شده‌اند. با وجود آن که در تعهدات زیست محیطی سازمان ملل قید شده است که معادن باید حداقل ۶۰ کیلومتر از شهرها فاصله داشته باشند اما معادن غنی کوه های غیبی در حال حاضر بزرگترین معادن در حال استخراج سنگ گرانیت کشور هستند. در حال حاضر دوازده معدن در ارتفاعات کوه غیبی در حال فعالیت هستند.
منابع: شهرآرا آنلاین و ویکی پدیا

مازیچال، جزو جنگل‌های هیرکانی در مازندران است. این منطقه برای سفر در تمامی فصول می‌تواند مقصد خوبی محسوب شود. از جمله جاذبه های این نوع سفر می‌توان به پیاده روی در جنگل و لذت بردن از مناظر بکر و زیبای آن نام برد. مهم‌ترین گونه‌ی گیاهی این منطقه نوعی بلوط است که تنها در این جنگل دیده می‌شود. در زبان محلی بلوط را «مازو»  و به گودال «چال» می‌خوانند، به دلیل انبوه درختان بلوط در این منطقه، آن را «مازیچال» نام نهادند که به معنای گودال بلوط است.

Mazichal is part of the Hirkani forests in Mazandaran. This area can be a good destination for travel in all seasons. Among the attractions of this kind of trip, you can walk in the woods and enjoy the beautiful scenery. The most important plant species in this area is an oak tree that is only visible in this forest. In the local language, the oak is called "Mazo" and the valley is called "Chal" so due to the massive number of oak trees in the area, it is called "Mazichal", which means the oak valley.

جاده چالوس یا جاده‌ی پنچاه و نه جاده ای که استان البرز  را به استان مازندران متصل می کند. دارای زیباترین منظره ها، کوهها،  آبشارها و دریاچه‌ها می‌باشد. از مهم‌ترین این جاذبه‌های طبیعی می‌توان به کوهای تخت سلیمان، علم کوه و آزاد کوه و.... آبشار اندرس و کمجل، دریاچه ولشت، حصار چال و بسیاری دیگر از جاذبه های زیبا و دیدنی اشاره نمود که از طریق این جاده قابل دستیابی هستند.

Chalous road or a Fifty Five road connects Alborz province to Mazandaran province. It has the most beautiful views, mountains, waterfalls, and lakes. The most important of these natural attractions can be found on the plains of Takht-e-Soleiman, Kalam-e-Kuh, and Azad Kuh ... Anders and Kahjel waterfall, Volhshest Lake, Hesar Chal and many other beautiful and spectacular attractions that can be reached through this road.