عکس فوق درسال 90 به هنگامی که مشغول پروژه عکاسی از کاخهای تهران بودم گرفته شده و خبر دادند که لوح کوروش به موزه ایران باستان به مدت چند ماه قرض داده شده و باعث خوشحالی من وهمکاران شد باعث تاسف است چرا این لوح در خود ایران نباشد

شهر قزوین یکی از شهرهای کهن ایران زمین است و تاریخی پر فراز و نشیب را از دوره های مختلف تاریخی در خود به یادگار دارد. آثار، ابنیه و میراثی از هزاره‌های پیش از اسلام گرفته تا دوران مختلف پس از ورود اعراب به ایران در آن به جای مانده است.

مختصری در مورد موزه رضا عباسی: موزه رضا عباسی به طور رسمی در مهرماه سال ۱۳۵۶ به وسیله فرح پهلوی گشایش یافت اما درست یک سال بعد در آبان ماه سال ۱۳۵۷ تعطیل شد. در این دوره یعنی از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸، مدیریت موزه بر عهده آیدین آغداشلو بود. در پایان سال ۱۳۵۸ بار دیگر این موزه پس از دگرگونی‌هایی در آرایش داخلی و گسترش فضای نمایشگاهی بازگشایی شد. در سال ۱۳۶۳ به دلیل مشکلات داخلی کار موزه بار دیگر به تعطیلی کشید و یک سال بعد دوباره بازگشایی شد.

آبشار پشمکی در موقعیت جغرافیایی N365449 E550348 در استان گلستان واقع است. این آبشار در 10 کیلومتری جنوب شهر رامیان در روستای پا قلعه واقع است.

کمی دورتر از زیارتگاه خالد نبی و بر سر قلعه مسلط هزاره دره شمالی، بقعه‌ی چوپان آتا وجود دارد. این بقعه بصورت بنایی ساده، مسقف با پلان چهار ضلعی است.

تپه باستانی بازگیر در جنوب شرقی روستای بازگیر و در حاشیه ضلع غربی رودخانه ترکولو در ۲کیلومتری شمال شهر مینودشت در شرق استان گلستان قراردارد . این تپه به شماره ۳۵۴۷ در تاریخ ۲۵/۱۲/۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.بخش عمده از عرصه و حریم تاریخی و منظری این مکان باستانی در محدوده روستای بازگیر قراردارد . ساخت و سازهای بی رویه ، درختکاری، جاده سازیی و … محوطه را مورد تهدید قرار داده است.

شهرستان گنبد کاووس از نظر آب و هوای جز اقلیم مدیترانه ای به حساب آمده که دارای فصل تابستان نسبتا گرم و خشک بوده طوریکه 150 تا 200 روز از سال آبی خشک می باشد.

شهر فریدونکنار از سمت شمال به دریای خزر، از سمت شرق به شهرستان بابلسر، از جنوب به شهرستان آمل و از غرب به شهرستان محمود آباد محدود می شود.

میدان مشق در تهران در دوره‌ی فتحعلی‌شاه قاجار بنا نهاده شد و مساحت آن بیش از هزار مترمربع بود. این میدان یکی از نخستین و بزرگ‌ترین میدان‌های نظامی تهران بود. پادگان نظامی دودمان قاجار در این میدان پا گرفت و قزاق‌ها در آن تمرین رژه و مشق نظام می‌کردند. در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار ساختمان جدید ساخته شد که آن را عمارت قزاقخانه نامیدند. در زمان مظفرالدین‌شاه و رضاشاه پهلوی دگرگونی‌های بیشتر دیگری در ساختمان پدید آمد.