وانک نام کلیسایی در محله جلفای اصفهان می باشد. ارامنه بعد از کوچ بزرگ 1605 در زمان شاه عباس دوم شروع به ساخت این کلیسا کردند و نهایتا در سال 1664 ساخت این بنا به اتمام رسید. کلیسای وانک دارای نقاشی های بسیار زیبای دیواری، تابلوهای رنگ روغن،کتاب های قدیمی و بسیاری اشیا با ارزش دیگر میباشد.

این کلیسا در کل به چهاربخش اصلی تقسیم می شود: چاپخانه ، کتابخانه، موزه و اماکن اداری. مساحت این کلیسا 8731 متر مربع است. نام دیگر این کلیسا آمنا پرکیج می باشد. کلیسای آمنا پرکیج بر خلاف کلیساهای کهن ارمنی که بیشتر با سنگ ساخته شده‌اند، با خشت خام بنا گردیده‌است. دیوار بیرونی کلیسا با آجر و دیوار درونی آن را با اندود گچ که بر روی آن نقاشی و تزیین شده پوشانده‌اند. کلیسا دارای دو گنبد است؛ گنبد کوچک بر روی محل استقرار عامه مردم قرار دارد، و گنبد بزرگ بر روی قسمت مقدم محراب کلیسا ساخته شده‌است. ارتفاع دیوارهای کلیسا از سطح حیاط تا بام طبقه دوم ۱۱/۷۵ متر است. در داخل کلیسا، در فاصله ۶/۲۵ متری دیوار غربی آن، دو ستون مربع که هر یک از اضلاع آن دو متر است احداث شده‌است. در بخش غربی کلیسا با استفاده از بخشی از این ستونها و پایه‌های دیوارهای جانبی چهار طاق نمای بلند ساخته‌اند؛ ارتفاع این طاق نماها ۱۰/۲۵ متر است. گنبد کوچک کلیسا که ارتفاع چندانی ندارد، بر روی این طاق نماها قرار دارد کلیساهای کهن ارمنی مخروطی شکل است، ولی گنبد کلیسای وانک شبیه گنبد مساجد ایرانی عصر صفوی ساخته شده‌است. در بام کلیسا، در قسمت فوقانی درِ ورودی حد فاصل دیوار غربی و حاشیه گنبد کوچک کلیسا، در محوطه‌ای مربع مانند، برج ناقوس کوچکی که دومین برج ناقوس کلیسا است ساخته شده‌است. هر ضلع این مربع ۲/۷۵ متر است. در نقطه تلاقی هر دو ضلع مربع مزبور یک ستون آجری بنا کرده‌اند؛ ارتفاع این ستون‌ها سه متر است و در ارتفاع ۲/۵ متری آنها، هر دو ستون به وسیله یک تیر چوبی به یکدیگر متصل شده‌اند. از قسمت فوقانی تیرهای مزبور هر دو ستون با یک قوس جناغی به یکدیگر اتصال یافته‌اند. حد فاصل قوسهای جناغی و ستونها را با آجر پوشانده‌اند.

 Vank cathedral or Amena Pergic, the largest and most beautiful cathedral in Isfahan’s Julfa, one of the historical Armenian cathedrals, was established in the Shah Abbas II  era in the lands of Zereshk garden in 1605; it was extended continuously during 50 years and finally reached to the current form.Vank cathedral or Amena Pergic, the largest and most beautiful cathedral in Isfahan’s Julfa, one of the historical Armenian cathedrals, was established in the Shah Abbas II  era in the lands of Zereshk garden in 1605; it was extended continuously during 50 years and finally reached to the current form.The plan of the cathedral is rectangular and its direction is eastern-western. The interior of cathedral presents a sample of Armenian architecture and its exterior facade has been designed by use of Iranian architecture and it is a professional combination of two architectural styles.The materials used in the building of Vank cathedral were brick and adobe and all the interior angles of cathedral covered by plaster and decorated by oil paint and gold in Iranian style and some images from Jesus (peace be upon him) life affected by Italian painting.Belfry, in front of the main entrance of the cathedral has been constructed in Iranian style in the Shah Soltan Hossein era. This cathedral includes a dome, tall walls and high and beautiful roofs that is the Armenian vicarage of Iran and India.There are the graves of Khachatur Kesaratsi (the father of publishing industry) and David (archbishop) in the yard of the cathedral. Museum, library and offices are the surrounding buildings of Vank cathedral.

این مسجد در خراسان جنوبی، شهر قاین قرار دارد. قدمت این بنا به سده هشتم ه.ق(دوره تیموریان) بر میگردد و به شیوه آذری ساخته شده است. اما گروهی از باستان شناسان مقعتقدند این بنا قبلا آتشکده بوده است.(به دلیل مشاهده آثار تنور در شبستان غربی).این مسجد دارای مساحتی بالغ بر 2470 متر مربع است که 65 متر طول و 38متر عرض دارد.نمای آن آجری و دارای دو در ورودی شرقی و شمالی و 11 پنجره از نمای خارجی می باشد. درب اصلی آن شرقی می باشد که روبروی ایوان اصلی مسجد قرار دارد. همچنین این بنا دارای دو  شبستان شرقی و غربی است که 18متر ارتفاع ، 11متر عرض و 22متر طول است.صحن این مسجد دارای 22رواق است. در ایوان مسجد در وسط دیوار جنوب محراب اول قرار دارد که به سمت بیت المقدس است و در جنوب غربی آن محراب دوم قرار دارد که رو به کعبه ساخته شده است

 This mosque is located in the south of Khorasan, Qain city. It dates back to the 8th century (Timurid dynasty) and was built in Azeri style. But a group of archaeologists believe that the building was formerly a fireplace (due to the observation of the tenor in the western nave). The entrance is east and north and 11 windows are exterior. Its main door is east facing the main porch of the mosque. It also has two eastern and western niches that are 18 meters high, 11 meters wide and 22 meters long. The mosque has 22 porches. On the porch of the mosque is in the middle of the south wall of the first altar to Jerusalem, and to the southwest of the second altar, which faces the Kaaba.

این قلعه در استان خراسان جنوبی در شهر قائن قرار دارد و مربوط به دوره سلجوقی می باشد که توسط فداییان اسماعیلیه مورد استفاده قرار می گرفته است. البته برخی منابع قدمت این بنا را تا دوران هخامنشیان تخمین می زنند.این قلعه در استان خراسان جنوبی در شهر قائن قرار دارد و مربوط به دوره سلجوقی می باشد که توسط فداییان اسماعیلیه مورد استفاده قرار می گرفته است. البته برخی منابع قدمت این بنا را تا دوران هخامنشیان تخمین می زنند.این قعله در محوطه ای وسیع به طول 600متر روی کوه احداث شده معماری قلعه با استفاده از پستی و بلندیهای کوه از دو قسمت متمایز ساخته شده است یکی قسمت سربازان و جنگجویان ودیگر قسمت امیر نشین و فرماندهی این دژ از سمت جنوب و جنوب شرق به کوهستان و از سمت غرب وشمال به دشت قاین محدود شده راه رسیدن به قلعه از دره ای در غرب آن میگذرد.

 The castle is located in the south of Khorasan province in the city of Qaen and belongs to the Seljuk period used by the Ismaili Fadayans. Some sources, however, estimate that the building dates back to the Achaemenid period.The castle is located in the south of Khorasan province in the city of Qaen and belongs to the Seljuk period used by the Ismaili Fadayans. Some sources, however, estimate that the building dates back to the Achaemenid period.Built on a 600-meter-wide enclosure on the mountain, the castle's architecture is constructed using two distinct mountain slopes, one of soldiers and warriors and the other of the emirate and command of the fort from the south and southeast of the mountain. From the west and the north to the confined plain of Qain, the road to the castle passes through a valley to the west.

دخمهٔ زرتشتیان کرمان یکی از آثار معماری بسیار ارزشمند آیینی در مجاورت شهر کرمان است که قدمت آن به سالهای هزارو دویست وسی سه تا هزارو دویست وشست ویک هجری شمسی می‌رسد. در کنار آن دخمه قدیمی تر و اصلی قرار گرفته که تاریخ ساخت آن به دوران ساسانی است. از حدود سالهای هزار و سیصد و بیست  که شیوهٔ دفن زرتشتیان به دلایل بهداشتی و اجتماعی تغییر کرد این دخمه نیز متروکه شده‌است دخمه شهر کرمان معروف به دخمه مانکجی در حومهٔ شهر و در نزدیکی روستای سیدی در مسیر کرمان – زرند و در فاصلهٔ  پنچ کیلومتری شمال شهر کرمان بر فراز کوهی کم ارتفاع و در کنار دخمه قدیمی کرمان قرار گرفته‌است