الف)مسافران خارجی ورودی به ایران (در مقاطع 9 ماهه):
نهماهه سال 1387: یكمیلیون و 476هزار و 134 نفر با رشد منفی 1/5 (پنج و یك دهم) درصد
نهماهه سال 1386: یكمیلیون و 556هزار و 92 نفر با رشد 9/5 (پنج و نه دهم) درصد
نهماهه سال 1385: یكمیلیون و 468هزار و 92 نفر با رشد 71 درصد
نهماهه سال 1384: 858هزار و 952 نفر با رشد منفی 8/9 (نه و هشت دهم) درصد
نهماهه سال 1383: 951هزار و 867 نفر با رشد 13 درصد
نهماهه سال 1382 :841هزار و 700 نفر .....
بررسی این آمار بیانگر آن است كه در نهماهه سال 1385 تدابیر اتخاذ شده در سال1384 بهصورت رشد شتابان 71 درصدی خود را نشان داده است؛ ولی در سال 1386 این رشد شتابان با وجود تزریق شدید اعتبارات ریالی بهعلت تغییر سیاستهای ناشی از تغییر مدیریتها، بهشدت كاهش یافته و در نهماههی سال 1387 نیز متأسفانه به منفی 1/5 (پنج و یك دهم) درصد رسیده است.
ب) مسافران خارجی ورودی به ایران (در مقاطع سالانه):
سال 1387: دومیلیون و 35هزار و 518 نفر با رشد 7/5 (پنج و هفت دهم) درصد
سال 1386: یكمیلیون و 925هزار و 192 نفر با رشد 9/5 (پنج و نه دهم) درصد
سال 1385: یكمیلیون و 816هزار و 905 نفر با رشد 56 درصد
سال 1384 :یكمیلیون و 162هزار و 14 نفر با رشد منفی 8 درصد
سال 1383 :یكمیلیون و 263هزار و 344 نفر با رشد 9/11 (یازده و نه دهم) درصد
سال 1382: یكمیلیون و 128هزار و 524 نفر .....
بررسی این آمار بیانگر آن است كه پس از یك تنزل در سال 1384 كه ناشی از فرآیند ادغام دو سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بوده، بهدلیل تدابیر اتخاذ شده پس از ادغام، از نیمهی دوم سال 1384 تأثیر خود را بهصورت رشد شتابان در سال 1385 نشان دادهاست؛ ولی آمار سال 1386 نشان میدهد كه با وجود تزریق شدید اعتبارات ریالی بهعلت تغییر سیاستهای ناشی از تغییر مدیریتها، این رشد به شدت كاهش یافته و در سال 1387 نیز متأسفانه این كاهش ادامه یافته است.
ج)مسافران ایرانی خارج شده از كشور:
سال 1387 :ششمیلیون و 196هزار و 371 نفر با رشد 14 درصد
سال 1386 :پنجمیلیون و 431هزار و 338 نفر .....
بررسی این آمار بیانگر آن است كه با اینكه رشد گردشگری خارجی ورودی به كشور در سال 1387 حدود 7/5 (پنج و هفت دهم) درصد با 2/0 (دو دهم) درصد كاهش نسبت به سال پیش همراه بوده، ولی رشد سفر گردشگران ایرانی به خارج از كشور 14 درصدی بودهاست، یعنی حدود 5/2 (دو و پنج دهم) برابر رشد گردشگران ایرانی خارج شده از كشور، بیشتر از گردشگران خارجی ورودی به كشور بودهاست. این موضوع، تراز گردشگری كشور را به شدت منفی كردهاست. حال چنانچه با اعمال ضرایب، تعداد گردشگران ورودی و خروجی را برآورد و آنها را با هم مقایسه كنیم، خواهیم دید كه تعداد گردشگران ایرانی خارج شده از كشور حدود 4/5 (پنج و چهار دهم) برابر گردشگران خارجی وارد شده به ایران است و اگر با اغماض متوسط هزینهكرد گردشگران ایرانی خارج شده از كشور و خارجیهای وارد شده به ایران را مساوی فرض كنیم، هرچند متوسط هزینهكرد گردشگران ایرانی در خارج از كشور حدود دو برابر گردشگران خارجی ورودی به ایران است، متوجه خواهیم شد كه به لحاظ اقتصادی تراز گردشگری ایران 5 به 1 منفی است.
نتیجه آنکه:
1) با توجه به اینكه این تحلیل براساس آمار اعلامشده توسط سازمان گمرك كشور كه فعلا تنها آمار مستند و مستمر كشور دربارهی مسافران ورودی و خروجی تبیین شده، اعلام هرگونه آمار دیگری در این خصوص، قابل تأمل است.
2) چون در چند سال اخیر، اعتبارات گردشگری بهشدت افزایش یافتهاند، ولی رشد گردشگر ورودی خارجی روند كاهشی و گردشگر ایرانی خروجی روند صعودی طی كرده، بیانگر آن است كه مشكل عدم رونق گردشگری، اعتبارات دولتی نیست، بلكه در سیاستهای راهبردی باید تجدید نظر شود.
3) با توجه به تحلیل فوقالذكر، ادامهی این وضعیت برای كشور چه به لحاظ فرهنگی و چه به لحاظ اقتصادی اعلام خطر است، چون به لحاظ فرهنگی، سالانه تأثیرگذاری كشور ایران روی گردشگران خارجی، یكپنجم تأثیرگذاری كشورهای خارجی روی گردشگران ایرانی است و این نسبت هر سال روبه افزایش است.
به لحاظ اقتصادی نیز در وضعیت خوشبینانه هر سال یك پنجم ارز خروجی گردشگران ایرانی از طریق جذب گردشگران خارجی تأمین میشود و این تراز منفی گردشگری نیز هر سال رو به افزایش است. لذا لازم است، برای اصلاح این وضعیت در سیاستهای گردشگری كشور هرچه زودتر چارهای اندیشه شود.
منبع: خبرگزاری میراث فرهنگی