Displaying items by tag: توریسم

جامعه صنعتی، از یک طرف نیاز به جهانگردى را خلق کرد و از طرف دیگر شرایط مثبتى به‌وجود آورد، که این پدیده در سطح تمامى جامعه مطرح شود.

جهانگردى که تا اواخر قرن نوزدهم از امتیازات انحصارى طبقه کوچک و مرفه جوامع آن زمان بود، پس از پیدایش نخستین سازمان‌هاى جهانگردى و مؤسسات آموزشى و پرورشی، گسترش چشمگیر خود را آغاز کرد.

اکوتوریسم کوتاه شده کلمه ecological tourism می باشد که معادل فارسی آن طبیعت گردیست رشد چشمگیر صنعت جهانگردی در جهان و گسترش روز افزون فعالیت های وابسته به آن بویژه در بخش اکوتوریسم .اکوتوریسم گرایشی تازه است از صنعت جهانگردی.

زیبایی‌های طبیعت، مشاهده طبیعت بکر و زندگی حیات‌وحش ، گردشگران و ماجراجویان بسیاری را به اقصی نقاط جهان از قطب جنوب تا قلب جنگل‌های استوایی می‌کشاند. شکار در آفریقا و بازدید از بیابان‌های گرم و یا سرد خشک در آسیا و روسیه، مشاهده بزرگ‌ترین و مسن‌ترین درختان جهان را نیز می‌توان در زمره این نوع گردشگری برشمرد. 

گردشگری، محیط، فرهنگ، هنر، سبک زندگی، ارتباطات، اعتقادات، سیاست، اقتصاد و نوع توسعه را در یک جامعه تحت ‌تأثیر قرار می‌دهد و از این‌رو قابل مطالعه است.

گردشگری در سطح کلان و خرد، باعث تغییر در اقتصاد، اجتماع و نگرش سیاسی جوامع می‌شود.

توریسم از نظر اقتصادی عامل روبنایی توسعه است، بدین مفهوم كه گسترش آن پدیده ای در تسهیل امر توسعه و مساعدت محسوب می گردد . اما خود توریسم به صورت بالقوه ، سازمانی است متأثر از عوامل ساختاری و نهادی توسعه.

یکی از اهداف اصولی آموزشهای کارآفرینی، آموزش مهارتهای مختلف برای ایجاد شغل می باشد. تجربه کشورهای مختلف نشان می دهد که آموزش کارآفرینی نقش مهمی در ایجاد کسب و کارهای کوچک و تولید ثروت دارد. بطور کلی هدف از آموزش کارآفرین تربیت افرادی است که بتوانند پس از تکمیل تحصیلات خود افرادی مؤسس باشند و کسب و کاری ایجاد نمایند. کارآفرینی در صنعت گردشگری به عوامل گوناگونی وابسته است که در جدول 1-1 نشان داده می شود.

SWOT   تکنیکی است برای تجزیه و تحلیل و تدوین استراتژی برای توسعه توریسم . این تکنیک اولین بار همانطور که از محتوای آن مشخص است  در سیستم های نظامی و سپس در مدیریت صنایع و کارخانه ها بکار برده می شد و کم کم در دهه های اخیر مخصوصا از سال 1990 وارد سیستم های مدیریتی وبرنامه ریزی شد .

گفت وگو با محمدهادی همایون

چکیده: آقای دکتر همایون در این گفت وگو به نقد رویکرد موجود در حوزه جهانگردی جمهوری اسلامی ایران می پردازد و معتقد است پیمودن مسیری که در جهانگردی غربی ترسیم شده است، نه تنها سود اقتصادی برای ما ندارد،

در بسیاری از باورها چنین به نظر می رسد که هرجا سخن از فرهنگ به میان می آید، باید بعد اقتصادی موضوع کنار گذاشته شود اما در صنعت گردشگری تنها با اتکا به بکار بردن لفظ گردشگری فرهنگی، دلیلی برای جدایی این مقوله از انتفاع و مسایل اقتصادی وجود ندارد.

در این بخش سعی گردیده تا در خصوص نقش صنعت گردشگری بعنوان یک صنعت مولد و اشتغال زا مباحثی بیان گردد و همچنین وضعیت این صنعت در ایران مورد بررسی قرار گیرد و علل عدم موفقیت متولیان صنعت گردشگری ایران در رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده نیز نقد گردد و علل عدم رشد کشورمان در این صنعت نسبت به سایر کشورهای منطقه مورد بررسی قرار گیرد و راهکارهای نیز در خصوص حل مشکلات این صنعت بیان گردد.