خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه میراث فرهنگی- زلزله 6.1 ریشتری بوشهر درست در روزهایی که هنوز مردم در حال و هوای تعطیلات سال نو هستند، ایران را شوکه کرد. بوشهر یکی از مهمان نوازترین شهرهای ایران، میزبان زلزله ناخوانده ای شد که اکنون با آمار 38 کشته و 850 مجروح، آرام نگرفته و تعداد کشته‌ها و میزان خسارات آن هنوز در حال بررسی شدن است.
گزارش خبرنگار اعزامی chn که ساعاتی چند پس از بروز زلزله راهی مراکز اصلی ایجاد زلزله شده است، خبر از گذراندن شبی هولناک و سراسر اندوه توام با پس لرزه های بسیار در روستاهای کاکی، درویشی و شنبه که می‌دهد.
جاده منتهی به این روستاها درگیر ترافیک سختی شده و بسیاری از مردم اتومبیل‌هایشان را در حاشیه جاده خاکی پارک کرده و پای پیاده به سمت مرکز زلزله می‌روند. صدای هلکوپترها بر فراز روستاها که برای برآورد خسارت ها آمده‌اند، هراس دل مردم خونگرم بوشهر را بیشتر و بیشتر می‌کنند.
حدود ساعت 7 شب دیگر نیروهای انتظامی و امنیتی به صورت کامل در روستاها مستقر شده‌اند. امدادگرهای بوشهر نیز خود را برای یاری به مردم روستا رسانده‌اند اما هنوز خبری از نیروهای کمکی از تهران نیست. امدادگران بیشتر کم سن و سال‌اند. بسیاری از مردم هم به صورت خودجوش برای کمک آمده‌اند که چندان اجازه پخش وسایل امدادی شخصی را دریافت نمی‌کنند.
امدادگران با هدف و گاهی به نظر می‌رسد که بی هدف در بین خانه‌های خراب در رفت و آمدند. یکی از امدادگرها می‌گوید که کارشان در حال حاضر بیشتر ارزیابی خسارات وارده و شناسایی مجروحان است.بیشتر این امدادگران خبر از رسیدن نیروهای جدید برای روزهای آتی می‌دهند.
در میان خرابه‌ها اما خانواده های بسیاری وحشت زده و سراسیمه در کنار هم روی آوار نشسته‌اند. یکی از اعضای خانواده 5 نفری که روی پتویی پاره وسط خرابه‌ها نشسته است، می‌گوید که امدادگرها تا کنون حتی یک لیوان آب به دست ما ندادند.
او به خبرنگار chn گفت که بارها تقاضای آب و کمک کرده است اما نتیجه‌ای نداشته و آن‌ها مجبور شدند که از میان خرابه‌ها پتوی کهنه‌ای را بیرون بکشند و با آن سر کنند تا شاید امدادی شود.
پیرمرد دیگری که به تنهایی روی آوارهای خانه‌اش نشسته با اینکه در شوک به سر می‌برد هنوز به خبرنگار میراث فرهنگی به دلیل نداشتن وسایل پذیرایی ابراز شرمندگی می‌کند. او حتی پتویی ندارد که شب را که هنوز خنکای سوزداری دارد، سر کند.
مرد دیگری که برای کار فوری به خرموج روستای دیگری با فاصله از شنبه رفته بوده، می‌گوید : دیگر در میان همه این آوارها نمی‌توانم خانه‌ام را پیدا کنم.
برق روستاها به طور کامل قطع شده است و دیگر با فرا رسیدن شب، چشم چشم را نمی بیند. روستاهای کاکی، درویشی و شنبه بسیاری از فرزندان خود را از دست داده‌است. قلعه تاریخی داراب خان شنبه هم به زانو در آمده است.
ساختمان شهرداری روستای شنبه هم که قاعدتا باید در برابر زلزله مقاوم باشد. بسیاری از بخش های خود را از دست داده است. فعالیت روزنامه نگاران و عکاسان با مهربانی چندانی از سوی مسئولان استقبال نمی شود.
اکنون مردمی که میزبان مهربانی برای بسیاری از گردشگران ایرانی بودند، خانه خراب شده اند. زلزله جان بسیاری از آن‌ها گرفته است و پیراهن عزا بر تن مردم ایران کرده است.
سهیل ایرانی- فاطمه علی اصغر
منبع: خبرگزاری میراث فرهنگی
