Displaying items by tag: ایران

اين درياچه در 18 کيلومترى شمال باخترى بستان‎آباد تبريز قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دريا 1890 متر است. آب اين درياچه بيشتر از رودها و آبراهه‎هاى فصلى و سيلابى و به مقدار کمتر از طريق چشمه‎هاى زيردرياچه تأمين مي‎شود و شيرين است.درياچه و آب راکد قوري گل، در کنار جاده ترانزيتي تبريز- بستان آباد در فاصله 45 کيلومتري شرق تبريز و 15 کيلومتري غرب بستان آباد، در ميان کوهها و ارتفاعات شرقي گردنه شبلي در يک گودي واقع شده است. اين درياچه در ميان مردم محل به نام قوري گل (استخر خشک) معروف است اما بعضي آن را دوري گول (استخر آب زلال) و برخي قويل گول (استخر و گودال ژرف و عميق(مي نامند. شايد اين نام مصداق بيشتري داشته باشد. درازا و پهناي قوري گل، 4 کيلومتر و مساحت آن 16 کيلومتر مربع است و ژرفاي اين درياچه - که تمام سال آب دارد- در عميق ترين نقطه به 13 متر مي رسد. آب اين درياچه شيرين و در صورت تصفيه قابل شرب مي باشد. در حال حاضر اين آب داراي آبياري کشتزارهاي روستاهاي پيرامون درياچه يعني روستاهاي ارشتناب، رامناب و يوسف آباد، به مصرف مي رسد.

سهند نام قله‌ای در جنوب شهر تبریز دراستان آذربایجان شرقی است
ارتفاع کوه سهند از سطح دریا 3695 متر می‌باشد و مخروطی بسیار پهن و گسترده دارد که از توف‌ها و خاکسترهای فوران تشکیل گردیده و بر اثر آب‌های جاری دره‌های تنگی در آنها ایجاد شده است.
سهند در زمره کوه‌های رشته کوه‌های البرز است که در شمال مراغه و از غرب به شرق کشیده شده و بلندترین قله آن جام نام دارد كه ۳۷۱۰ متر ارتفاع دارد. سهند و جام دو قله به هم چسبیده این رشته کوه می‌باشند.
سهند در تمام سال پوشیده از برف است. دامنه‌های سهند در طول سال پوشیده از گل و ریحان و لاله واژگون است.

کندوان در 50 كیلومتری جنوب غربی تبریز؛ یكی از روستاهای دهستان سهند می باشد كه در 18 كیلومتری جنوب اسكو، در دامنه سرسبز سلطان داغی واقع شده است. این روستا طبق سرشماری عمومی نفوس و مسكن سال 1375، 137 خانوار و 750 نفر جمعیت دارد كه به كار كشاورزی و دامداری و صنایع دستی اشتغال دارند. آنچه به كندوان هویت باستانی داده وجود 117 خانوار و منزل مسكونی در درون توده های مخروطی و هرمی شكل صخره ای است. روستاییان كندوان داخل این توده ها برای خود خانه مسكونی، آغل، انبار و كارگاه ایجاد كرده اند.
معماری صخره ای، حاكی از صحنه های مبارزه و جدال انسان با طبیعت و در خدمت گرفتن صخره های طبیعی است. در معماری معمولی، به وسیله مصالح ساختمانی گچ، آهك و خشت، هیئت اصلی بنا را به وجود می آورند، در صورتی كه در معماری صخره‏ای فضای مورد نظر در درون توده سنگ هویدا می گردد و سنگ، مانند كالبدی، قشری مستحكم در اطراف این فضا ایجاد می كند.

مَلارد یکی از شهرستان های استان تهران در ایران است. این شهر مرکز بخش مرکزی شهرستان ملارد است. شهرستان ملارد از شمال با فردیس و از جنوب با دهستان جوقین از مشرق به شهریار و از مغرب با دهستان بی‌بی سکینه هم‌جوار است. امروزه ملارد و سرآسیاب و مارلیک مجموعاً شهرستان ملارد را تشکیل می‌دهند.

از آثار باستانی ملارد می‌توان به تخت رستم اشاره کرد. آثار قدیمی دیگر در این شهر تخت کیکاووس و بقعه امامزاده ابراهیم است.

خط مترو تهران ـ کرج قرار است تا ملارد نیز ادامه یابد.

 درخت چنار:

الف) گیاهشناسی چنار:

چنار درخت بزرگ و زیبایی ست با تنه مستقل تاجی گسترده و شاخه های قوی. این ویژگی ها موجب شده اند تا چنار در ردیف مهمترین درختان سایه دار  پارکها و حاشیه خیابانها قرار گیرد.

بلندی درختان چنار در گونه های مختلف کم و بیش متفاوت است چنانچه در گونه p.orientalis به 30متر و در p.occidentalis  به 40متر میرسد. قطر تنه چنار نیز زیاد است و گاه در تمام گونه های آن به بیش از 10متر میرسد .

ریشه اصلی چنار از ابتدای رشد قوی و عمیق در خاک فرو میرود و در سنین بالا میتواند تا 4متر در خاک فرو رود و از رطوبت عمق خاک استفاده نماید .

جاده ۵۹، معروف به جاده چالوس یکی از مهمترین جاده‌ها برای مردم تهران و کرج است که از میان شهر کرج در استان البرز شروع و به شهر چالوس در مازندران وصل می‌شود. برخی این جاده را یکی از زیباترین جاده‌های جهان می‌دانند.

ساخت جاده چالوس تا اواخر دوره قاجار، جاده‌ای بین کرج - چالوس وجود نداشته و تنها یک مسیر خاکی و مالرو، راه دسترسی به روستاهای این منطقه را تشکیل می‌داده اما به گونه‌ای نبود که ارتباط دهنده شمال و جنوب کشور باشد. این جاده در سال ۱۳۱۲ مورد بهره برداری قرار گرفت. از این زمان به بعد، انواع رستورانها و واحدهای اقامتی و پذیرایی در کنار این جاده شکل گرفت و با ساخت سد امیر کبیر)سد کرج در سال ۱۳۴۰ به جاذبه‌ها و زیبایی‌های این جاده افزوده شد و در اندک زمانی این جاده به یکی از تفریحگاه‌های مهم گردشگری ایران تبدیل شد. به نقل از گفته‌های شفاهی از مردم قدیم، کارگران را برای کندن این تونل در دل کوه )چون کندن تونل کندوان آن هم بدون تجهیزات کار بسیار سخت و دشواری بود) با یک سکه پنج ریالی که در آن زمان ارزشمند بود تشویق می‌کردند و گفته می‌شود به ازای هر کلنگ پول داده می‌شده‌است.

ورودی برغان پل قدیم برغان است که مربو ط به دوره صفویان می باشد این پل در کنار رودخانه آرام برغان جلوه زیبایی به آن داده است.
آب رودخانه از دوروستای دوروان و سورهه سرچشمه می گیرد که به رودخانه برغان منتهی می شود.
برخی از آثارقدیمی روستای برغان:
تکیه های برغان :
تکیه ها در این روستا قدمت تاریخی دارند ولی حسینیه ها بناهای نوسازی هستند.