منطقی که در پس این پدیده نوظهور قرار دارد، حاکی از آن است که آهسته‌تر انجام دادن کارها می‌تواند در غنی‌تر کردن معنا، درک و لذت بردن از فعالیت‌های مختلف (چه غذا باشد و یا سفر) اثرگذار باشد. در واقع کم‌شتابی مفهومی جایگزین برای سرعت خواهد بود.

• Slow Tourism Slow Tourism
• Slow Tourism Slow Tourism
• Slow Tourism Slow Tourism
• Slow Tourism Slow Tourism
• Slow Tourism Slow Tourism
• Slow Tourism Slow Tourism
• Slow Tourism Slow Tourism
•  

     سفر کم‌شتاب شباهت بسیاری به غذای کم‌شتاب دارد. نیلسون و همکاران (2007) رونق غذای کم‌شتاب و وجوه مشترک آن را با شهرهای کم‌شتاب در زمینه‌ی بهبود کیفیت زندگی به طور خاص برای ساکنین و هم‌چنین به‌طور عام برای گردشگران مورد بحث قرار می‌دهند. این نویسندگان پیدایش غذای کم‌شتاب را واکنشی نسبت به «همگن‌سازی جهانی» و شهرهای کم‌شتاب را واکنشی نسبت به «همسان سازی مناظر شهری» می‌دانند. این مباحث اساساً مشابه و مخالف رویکردهای اقتصادی هستند که جهانی شدن، استانداردسازی و عقلانیت را در اولویت قرار می‌دهند و در عوض کم‌شتابی، تفاوت‌های بومی، محلی و دانش مبتنی بر مکان را در کانون توجه قرار می‌دهد. چرا که منحصربه‌فرد بودن و تنوع برای سلامت شهرها و گردشگری بسیار حیاتی است (دیکینسون و لامسدون؛ 2010: 11-13).

     بصورت گسترده زیرساخت و زیربنای تمامی مدل‌های جدید گردشگری از 2 نیرو گرفته شده‌است به نام‌های حفاظت از محیط زیست و سلامت فردی-اجتماعی و یکی از انواع جدید گردشگری که از هر دوی این شاخه‌ها (حفاظت محیط‌زیست و سلامت فردی و اجتماعی) برآمده است، گردشگری کم‌شتاب می‌باشد و ریشه این نوع از گردشگری به حرکت اجتماعی غذای آرام و شهر آرام بازمی‌گردد که در سال‌های 1980 در ایتالیا آغاز شد.

     در اندیشه‌های اولیه گردشگری کم‌شتاب تاکید بسیاری بر پیوندهای خود با سرعت و جابه‌جایی و به خصوص حمل‌ونقل به سمت مقاصد و بازگشت از مقاصد داشت که نه تنها باعث مصرف کمتر و ایجاد کمتر کربن در محیط می‌شد بلکه باعث حفظ منابع فناپذیر انرژی نیز می‌شد. بنابراین این نوع از اندیشه با مفاهیم گردشگری مسئولانه نزدیکی بسیاری داشت. به هر حال محققان این بحث را عنوان کردند که گردشگری آرام چیزی بیش از حرکت و یا حمل‌ونقل میان مکان‌ها می‌باشد. بنابراین در سال‌های اخیر در بحث گردشگری کم‌شتاب توجه صرف از مسئولیت در برابر محیط‌زیست به کاربرد زمان و فضا برای حس رضایت فردی و سلامت انتقال یافته‌است.

     دیدگاه ما نسبت به گردشگری کم‌شتاب و کمی سرعت در امر گردشگری مستلزم یک دیدگاه ضد گردشگری پرشتاب یا گردشگری عمده (توده‌ای) نیست، بلکه هر دو نوع گردشگری کم‌شتاب و پرشتاب با یکدیگر و در کنار هم قرار دارند و بر یکدیگر اثر متقابل می‌گذارند. این اثر متقابل در یک سفر، بروی یک مسافر یا گردشگر و به سمت یک مقصد خاص می‌باشد. بنابراین در این مدل گردشگری هر دو نوع گردشگری کم‌شتاب و پرشتاب در یک قالب قرار می‌گیرند؛ به عنوان رقیب و هم‌چنین تکامل‌دهنده‌ی یکدیگر تا دستیابی به اهداف را ساده‌تر سازند (Oh, Assaf; 2014: 1-15).

منبع: میرزاعابدینی، شهرزاد (۱۳۹۵)؛ سفر و گردشگری کم شتاب؛ مجله علمی ترویجی گفتگو؛ زمستان ۱۳۹۵