می‌گویند یكی از دلایل نبوغ مسئولان و مدیران در اغلب سازمان‌های اداری كشور، هنر مقایسه، تشبیه و توجیه آنهاست.
بسیار دیده و شنیده شده‌است كه اگر طرح و برنامه‌ای آن‌گونه كه مورد انتظار است نتیجه و پیشرفت نداشته باشد به راحتی با مقایسه با نقطه‌ی دیگری از كره خاكی كه طبعاً از همه نظر شرایطی سوای امكانات و شرایط ما دارند عدم توفیق در انجام یا پیشرفت آن را عادی و طبیعی جلوه داده‌اند و یا گناه افت و نقصان در انجام و اجرای برنامه‌ها را به حساب نزولات آسمانی و بلایای زمینی گذاشته و به هزار و یك دلیل ثابت كرده‌اند كه اگر چنان نمی‌شد نتیجه كار چنین نبود و اگر هم برحسب تصادف و اتفاق یا به دلایلی مسئله‌ای بر وفق مراد پیش آید، بدون اتلاف وقت آن را به حساب برنامه‌ریزی‌های دقیق و فعالیت و پیگیری‌های شبانه‌روزی خود می‌گذارند همچنانكه رونق گردشگری و رشد مسافرت‌های نوروزی این فرصت میمون را پیش آورد در حالی كه سابقه و تاریخ نشان می‌دهد در آیین كهن نوروزی، مردم فرا رسیدن بهار، فصل رویش و جوشش و زنده شدن طبیعت را پیوسته با شكرگذاری، زیارت، سیر و سفر و سیاحت گرامی داشته‌اند. گشت و گذار در دامان سرسبز و پرمهر طبیعت و برخورداری از هوای پاك و صفای چشم‌اندازهای زیبا را مایه شكوفایی، سر زنده ای و حكم داروی شفابخشی دانسته‌اند برای رفع خستگی‌ها، دلمردگی‌ها و كسب شادابی، آمادگی و توان تازه جهت استمرار فعالیت در سال جدید و پیوسته این آیین در ایام نوروز تكرار شده و می‌شود و صد البته، آرامش و امنیت، كاهش هزینه‌های سفر و فراهم كردن امكانات رفاهی و تسهیلات می‌توانسته و می‌تواند در افزایش آن دخالت داشته باشد. كه به جز امنیت و آرامش كه بحمدالله در مملكت حاكم است و تامین آن برعهده قوای نظامی و انتظامی و امنیتی بوده است سازمان‌های گردشگری و میراث فرهنگی و سازمان‌های مرتبط با آن به هیچ‌وجه نه در پایین آوردن هزینه‌های سفر، چه در ایام نوروز و چه در طول سال، نقشی ایفا كرده‌اند و نه می‌توانسته‌اند در افزایش درآمد و بهبود شرایط اقتصادی مردم نقشی داشته باشند و نه مثل بسیاری از كشورها دنیا برای پایین آوردن هزینه‌های مسافرت و گردشگری قدمی برداشته‌اند و این در حالی است كه گاه و بیگاه توانسته‌اند به گونه‌ای برای بالا رفتن هزینه‌های گردشگری و افزایش هزینه‌های جنبی گردشگران صاحب نقش باشند. چرابایددرفصل سفرفقط به فکرافزودن قیمت خدمات تاسیسات گردشگری باشیم ؟؟
از سوی دیگر، اگر آمار و ارقام قابل اعتمادی كه وجود دارد مورد بررسی قرار گیرد می‌بینیم در سال‌هایی كه شرایط آب و هوایی و امكانات اقتصادی خوبی وجود داشته، مسافرت در ایام نوروز یا دیگر ایام پیك مسافرتی به نقاط مختلف كشور و یا به عبارت دیگر گردشگری رونق داشته و این روند به موازات افزایش جمعیت سیر صعودی پیموده است.
طبقات مختلف مردم به طور انفرادی یا به صورت خانوادگی در یك چرخه هماهنگ، به شهرها و مناطقی سفر كرده‌اند كه از نظر طبیعی دارای شرایط متفاوتی با شهر و دیارشان بوده است، یعنی آنها كه در حاشیه‌ی صحرای كویر زندگی می‌كنند به سرزمین‌های سرسبز جنگلی و برخوردار از مواهبی چون رود و دریا می‌روند و بالعكس آنها كه در چنین مناطقی ساكن می‌باشند به فكر گردش و اقامت كوتاهی در شهرهای گرم و خشك جنوب و مركزی می‌افتند و از تمام نقاط كشور، جمع كثیری به شوق زیارت حرم مطهر هشتمین خورشید ولایت راهی مشهد می‌شوند.
حال با توجه به این سوابق، در رابطه با افزایش قابل توجه مسافران نوروزی این سؤال پیش می‌آید كه در این ایام سازمان‌های ذیربط در رونق گردشگران نوروزی چه برنامه‌ریزی و اقدامی به جزفعالیت‌های تکراری همه ساله كرده‌اند؟ آیا برای تشویق و ترغیب گردشگر داخلی در این ایام، قیمت هتل و میهمانپذیر و مراكز اقامتی را كاهش داده‌اند؟ آیا بلیت وسایل نقلیه مسافرتی اعم از زمینی، هوایی و ریلی نسبت به دیگر ایام كاهش یافته یا گشایشی در تهیه آن فراهم شده تا گردشگر و زائر نیمی از زمان مسافرت خود را در استرس و نگرانی و دوندگی برای تهیه بلیت بازگشت نباشد؟
آیا امكانات رفاهی ویژه‌ای چون اهدای تسهیلات و وام دراز مدت برای عموم یا لااقل طبقه حقوق بگی، كارگر و كارمند تدارك دیده شده و طبقات مختلف مردم از آن استفاده كرده‌اند؟
یا با اهرم كاهش قیمت‌ها، سایه سنگین و توان‌فرسای گرانی را از زندگی اقشار آسیب‌پذیر دور ساختند و امكان تنفس تازه‌ای به وجود آوردند؟و آیا ..؟
نه تنها هیچ‌كدام انجام نگرفته بلكه نوعی داد وستد موجب شد با بالا بردن ورودیه پاره‌ای جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی و طبیعی، سنگ‌هایی جلوی پای گردشگران علاقمند افكنده شود و هزینه‌های جنبی آنها را بالا ببرد و عملاً بر مشكلات گردشگران عادی و كم درآمد افزوده شد كه این افزایش سؤال‌برانگیز ورودیه‌های بعضی آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری در پاره‌ای از استان‌ها خود فرصت بحث كاملتری را می‌طلبد.
در حالی كه می‌شنویم هر روز بر تعداد مسافران خروجی كشور افزوده می‌شود و ماه‌ها است كه نوید جذب 20 میلیون توریست خارجی را مزمزه می‌كنیم عملاً هیچ‌گونه اثر و نشانه‌ای در تحقق این ادعا هم نمی‌بینیم. می‌گویند زیادخواهی آژانس‌های مسافرتی دلیلی بر كندی كار جذب توریست و افزایش خروجی گردشگران ایرانی بوده‌است و دلیلش هم این است كه اكثر آنها به كشورهای دیگر تور صادر می‌كنند نه وارد.
دنیا به این نتیجه رسیده كه صنعت توریسم واقعاً یك صنعت پول‌ساز و كارساز است و كشورهای جهان برای كسب موفقیت در این صنعت برنامه‌ریزی كرده و می‌كنند و برنامه‌های كوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت دارند .
بدنیست این خبرراهم بخوانیم : گروه گزینش خبر انجمن صنفی – آرمان سلیمانی: محمدعلی اشرف واقفی نایب‌رئیس هیات مدیره جامعه تورگردانان گفت: "آمار دقیقی از مسافران ورودی در دست نیست اما آنچه از طریق دفاتر خدمات مسافرتی درباره تعداد ورودی گردشگر داشته‌ایم نشان از کاهش گردشگران ورودی می‌دهد."
منبع: همشهری
