گردشگری الکترونیک (مجازی):
گردشگری الکترونیک یا مجازی (e-tourism) مقوله جالبی است که بیش دو دهه از پدید آمدن آن نمی‌گذرد. گردشگری مجازی، حضور در سرزمین دیجیتالی وب و مشاهده داده‌های صوتی، متنی و تصویری از دنیای فیزیکی پیرامون ما است .
دور دنیا که در نوشته ژول ورن ، نویسنده شهیر فرانسوی در هشتاد روز امکان‌پذیر شد ، امروز با ابرمتن‌های اینترنتی ، با یک کلیک امکان‌پذیر است.
دور دنیا با یک کلیک ، آرزویی بود که امروزه از مرحله واقعیت به حقیقتی غیرقابل انکار مبدل شده‌است. با استفاده از سایت‌های کاخ موزه‌ها ، اماکن باستانی جهان می‌توان به دنیایی اطلاعات متنی و تصویری از نمادهای تاریخ باستان دست یافت. برخی از پایگاه‌های دولتی در اینترنت ، امروزه سیستم‌های دوربین شهری خود را به سرزمین دیجیتال نیز پیوند داده‌اند.
با این دوربین‌ها می‌توانید شهرهای مختلف را به صورت زنده مشاهده کرده و حتی از آن‌ها عکس یادگاری بگیرید. شهرداری تهران و حتی سایت مرکز کنترل ترافیک استان تهران ، چنین سرویسی را در دسترس علاقمندان قرار داده‌است.
اما این که چرا مجموعه ارزشمند پاسارگاد یا بیستون یا سعدآباد تهران، از چنین سایت‌های مالتی مدیا بی‌بهره‌اند ، پاسخی برای آن نیافتیم؟! خیلی از علاقمندان به بازدید از موزه‌های بزرگ جهان ، از هرمیتاژ مسکو تا لوور پاریس ، از تارنماهای اینترنتی آن‌ها برای مشاهده اطلاعات استفاده می‌کنند.
حتی ، رزرو بلیط هواپیما ، هتل ، مسابقات بین‌المللی ورزشی و جشنواره‌های فرهنگی هنری جهانی، امروز با رفتارهای سازمانی الکترونیکی همراه شده‌است . به هر حال ، با ارتقای سیستم های اطلاع رسانی و ارتباطی دولتی در اینترنت و گسترش دولت الکترونیکی (E-GOVERNMENT) روی سرزمین دیجیتال ، می‌توان به توسعه توریسم اینترنتی و استفاده از میلیون‌ها دلار فواید آن امیدوار بود.
چند سوال:
اگر یک فرانسوی بخواهد به ایران بیاید ، سایت‌های دولتی ما چه‌قدر به او کمک می‌کند ؟ چه‌قدر راهنمای الکترونیکی کشور ایران در اینترنت ، کار ساز خواهد بود؟ چه قدر وب‌پیج‌های ایرانی دولتی یا خصوصی در زمینه گردشگری ایران، به زبان فرانسوی یا انگلیسی موجود است؟ این‌ها پرسش‌هایی است که باید مراکز مربوط به این صنعت مهم در کشور به آن اهتمام کنند.
آیا موزه‌ها ، مراکز باستانی ، مراکز گردشگری مهم کشور و شهرهای ایران ، دارای پایگاه‌های الکترونیکی مالتی مدیای چند زبانه برای اطلاع‌رسانی از پتانسیل تمدن 2500 ساله ایران هست؟ متأسفانه با وجود بیش از 1000 سایت دولتی ایران در اینترنت و بیش از 50 هزار سایت خصوصی فارسی در وب ، هنوز مجموع عملکرد دولت الکترونیکی ایران در حوزه گردشگری مجازی ، به سمت اشتغال‌زایی مولد و اطلاع رسانی فراگیر هدفمند پیش نرفته‌است.
سایت‌های سفارت‌خانه‌های ما در خارج از کشور، وضعیت مطلوبی ندارند و سازمان‌های دولتی ایران در اینترنت ، بستر ارتباط دیجیتالی خوبی با مخاطبان درون و برون سازمانی خود نیستند.
چندی پیش(حدود یک سال قبل ) ، دبیر جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی در گفت‌وگو با ایسنا ، از راه‌اندازی بانک جامع اطلاعات توریستی کشور به منظور دسترسی آسان به خدمات اطلاع‌رسانی مراکز توریستی خبر داد. البته قرار است، 44 وزیر جهانگردی برای شرکت دراجلاس UNWTO به زودی وارد تهران شوند که امیدواریم در این همایش، مسئولان نسبت به اهمیت گردشگری مجازی نیز به تجربه اندوزی بپردازند. کشوری مثل تونس که یک صدم جاذبه گردشگری ایران را ندارد، اما به گفته آمار، 10 برابر ایران گردشگر دارد.
این را سفیر پیشین تونس در ایران، در دی ماه هشتاد و چهار اعلام کرد! چرا واقعا نباید با پتانسیل سرزمین دیجیتالی وب ، واقعیت‌های گردشگری در کشور 4 فصل ایران را به دنیا اعلام کرد؟ به هر حال رسم درآمدزایی از صنعت فناوری اطلاعات ، فقط مربوط به تولید نرم‌افزار و سخت‌افزار نیست. همان‌طور که کتاب الکترونیکی و تجارت الکترونیکی، نقش مستقیمی در توسعه درآمدزایی دارند، گردشگری مجازی هم به‌صورت غیرمستقیم ، بازاریابی بین‌المللی در حوزه گردشگری است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
چند نمونه جالب برای گردش الکترونیکی:
سازمان گردشگری ایران در سایت http://www.itto.org ، مشهورترین سایت گردشگری ایران دردنیای وب است. اطلاعات جامع چند زبانه فرصت خوبی را برای علاقمندان به مشاهده ایران از طریق وب ایجاد کرده‌است. اما با وجود صدها سایت مربوط به هتل‌ها ، مراکز گردشگری و اطلاع‌رسانی ایرانی در وب، هنوز سایت جامع مطلوبی برای نیل به گردشگری مجازی درایران ، فراهم نشده‌است . برای تجربه اندوزی از سیستم گردشگری مجازی می‌توان به سایت هایی که در ادامه معرفی می شوند، مراجعه کرد.
یکی از این سایت‌ها ،www.etourismnewsletter.com سایت درس‌هایی در گردشگری الکترونیکی است، لینکهای مختلفی را ارائه می‌کند که جالب توجه است.
دکترین گردشگری الکترونیکی در اروپا در سال 2003 در نشانی www.eyefortravel.com/etourism2003 در دسترس است.
آیا فکر می کردید که کشور آفریقایی نامبیا، سایت اطلاع‌رسانی برای توانمندی‌های گردشگری خود داشته باشد؟ بله، کشور چیتاهای پرسرعت در نشانی www.e-tourism.com.na تارنمای خوبی را راه‌اندازی کرده‌است.
این وضعیت برای کشور دیجیتالی مالزی، هم صادق است. مالزی مجازی دات کام یاwww.virtualmalaysia.com نام پایگاهی است که قطب گردشگری آسیا را با برج‌های سر به فلک کشیده و دانشگاه‌های چندرسانه‌ای‌اش www.mmu.edu.my به مخاطبان این کشور معرفی می‌کند.
به‌هرحال، 256 هزار وب‌پیجی که موتورهای جست‌‌وجو برای گردشگری مجازی ارائه می‌کنند، عمق ارزش‌گذاری به مقوله‌ی گردشگری مجازی را به ما نشان می‌دهد.
با این اوصاف، برای ارتقای صنعت گردشگری ایران‌زمین، باید به گردشگری مجازی توجه شایانی داشت. توسعه پایدار، ارتقای درآمد ملی و افزایش حداکثری دانش جهانی از توانمندی و پتانسیل فرهنگی، علمی و بومی ایران، با گردشگری به بهترین شکل ممکن امکان‌پذیر خواهدبود. بنابراین، اشتغال‌زایی مولدی که از جانب فناوری اطلاعات و ارتباطی روز، می‌تواند در اختیار رشد GNP ایران قرار بگیرد، با وجود مؤلفه‌های اثربخش eTourism قابل حصول خواهدبود. پیشنهاداتی برای گسترش گردشگری مجازی در کشور در خاتمه ارائه می‌شود که عبارتند از:
1)ایجاد و تدوین دوره‌های آموزش الکترونیکی توسعه گردشگری در مراکز دانشگاهی
2)تبلیغ سایت‌های گردشگری رسمی ایران در کلیه سایت‌های دولتی کشور در وب
3)بازبینی، اصلاح و مدیریت سایت‌های اطلاع‌رسانی مراکز گردشگری ایران در اینترنت
4)دخالت دادن وِزن گردشگری مجازی در چشم‌انداز گسترش صنعت گردشگری درایران
5)ایجاد نهادی تحت عنوان مرکز گردشگری مجازی در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
6) راه اندازی پایگاه های اطلاع‌رسانی دیجیتالی درون‌شهری، ایجاد کارت‌های الکترونیکی اعتباری برای استفاده از مراکز گردشگری ایران و فروش آن از طریق وب برای مخاطبان داخلی و بین‌المللی
در یک کلام ، نباید تعامل وزارت امور خارجه و دیگر نهادهای دولتی با سازمان میراث فرهنگی وگردشگری کشور را برای گسترش بسترهای گردشگری مجازی که همانا توسعه ویزای الکترونیکی، رزرواسیون و مسائلی در این وادی است، فراموش کرد.
http://www.mirjalilismj.blogfa.com
