2)منطقه ساحل: هم محدوده ای از دریا و هم محدوده ای از خشكی را در بر میگیرد. بخصوص اگر گسترده و شنی باشد، بسیاری از بازیها و ورزشهای آبی گروهی را حمایت می كند.
3)منطقه پهنه کرانه ای: این منطقه به ناحیه پشت منطقه ساحل اطلاق می شود و بسیاری از تفریحات دریایی را حمایت می كند. مانند چادر زدن، پیك نیك و گردش بیرون شهر. در برخی مكانها، این منطقه هتلها و برخی مشاغل را در بر می گیرد. چشم انداز مهم این منطقه منظره دریاست.
4)منطقه پس کرانه: اراضی پشت مناطق ساحلی عموماً شامل مناطقی است كه خدماتی را برای فعالیتهای تفریحی در بر می گیرد. منظره ساحلی توسط پستی ها و بلندی ها و پوشش گیاهی شكل گرفته است.
چند نوع فعالیت ساختاری وجود دارد كه بر تغییر فیزیكی خط ساحلی تأثیر میگذارد و شامل خانه سازی، توسعه صنعتی، بنادر، مسیرهای كشتیرانی، خاكریزها، گذرگاههای خشكی، دیوارهای دریا، موج شكنها، پروژه های استوارسازی شنها و ساحل، موانع نگهدارنده طوفانهای دریایی و امواج و غیره می شود.
ناحیه ساحلی منطقه ای انتقالی و به شدت آسیب پذیر است و از آنجا كه آخرین پذیرنده آلاینده های خشكی و دریا میباشد، از تجمع آلاینده ها در معرض تهدید دائمی قرار دارد. آلودگی دریاها و تأثیر فعالیتهای خشكی ها كه ماحصل پیامد توسعه اقتصادی- اجتماعی در خط ساحلی و حوضه های آبریز آن میباشد، از مهمترین مسائل در اغلب مناطق دنیاست كه بطور مستقیم زیستگاههای ساحلی را تحت تأثیر قرار می دهد. از سوی دیگر تغییرات آب و هوایی نیز نواحی ساحلی را متأثر ساخته و از طریق تغییر سطح آب دریا، فرسایش اراضی حوزه های آبریز، طوفانها، تغییر رخساره سواحل و جابه جایی منابع زنده اثرات زیانباری بدنبال دارد. این در حالی است كه سواحل از دیر باز نقش غیرقابل جانشینی در اقتصاد و توسعه تمدنها دارا بوده، بعنوان مدخل ورود به دریا در سراسر جهان منابعی جهت تغذیه، حمل و نقل، دسترسی به انرژی و تفرج برای شمار روز افزون مردم فراهم آورده اند. چنین ویژگیهایی سبب تمركز انسان و مجموعه خدماتی وابسته به آن در كرانه دریاها گردیده است و توسعه این روند فضای این ناحیه ساحلی را متحول ساخته به تدریج اشكال طبیعی و زیستگاههای منحصر بفرد، جای خود را به فعالیت های بشری میدهند كه هر یك به نحوی آلاینده های مختلفی را به ناحیه ساحلی و دریا وارد می كنند.
