برخی از شاخههای گردشگری با علایق خاص در ایران تا حدی رواج یافتهاند اما تعدادی هنوز جایگاه مطلوب را نیافتهاند بهویژه كه ایران از نظر برخی از جاذبههای گردشگری از ظرفیت مناسبی برخوردار است. یكی از این شاخههای مهجور مانده، گردشگری زمینشناسی یا ژئوتوریسم است.
در سازمان زمینشناسی مقوله ژئوتوریسم مطرح شده و كارگروهی به این نام ایجاد شده است كه كار را دنبال میكند و قصد برنامهریزی تورهای زمینشناسی با هدف معرفی جاذبههای زمینشناسی كشور را دارد.كارشناسان به طور تخصصی روی جاذبهها كار كردهاند و حاصل زحمات ایشان اطلس ژئوتوریسم است كه به صورت تخصصی به این موضوع پرداخته است. با وجود جاذبههای زمینشناسی موجود در ایران، در كنار معرفی پدیدهها، مبانی پیدایش و اطلاعات را نیز در اختیار گردشگران قرار می گیرد.
سازمان زمینشناسی قصددارد جاذبههای زمینشناسی را براساس نوع دستهبندی كرده و سپس آنها را براساس منطقه جغرافیایی گروهبندی كند و در نهایت مخاطبان را در طیفها مختلف در نظر گرفته و برایشان تور طراحی كند.به عنوان نمونه مرداد ماه سال جاری برای تهیه نقشه زمینشناسی قله دماوند پدیدههای جالبی در ارتفاع 4000 متری مشاهده شد. این اطلاعات ممكن است برای یك كوهنورد حرفهای جالب باشد تا از چند و چون این پدیدههای زمینشناسی مطلع شود اما هدف این است تا گردشگری كه كوهنورد نیست هم بتواند این پدیدهها را ببیند.
ابتدای كار بسیار سخت بود چون میبایست علاوه بر معرفی پدیدهها، جنبهی گردشگری نیز برای سازمان توجیه میشد.
استفاده از متخصصان هر امری در گردشگریهای تخصصی بدون شك برای همه پذیرفته است اما به همان نسبت استفاده از متخصصان امر تورگردانی نیز نباید از نظر دور بماند. شاید حلقه گمشده مربوط به نقطه اتصال سازمان زمینشناسی در این مقوله به عنوان نمونه جامعه تورگردانان و یا كمیته ملی طبیعتگردی باشد. از سوی دیگر شاید این دستاندركاران امر گردشگری هستند كه محلی از اِعراب برای معرفی تورهای جدید باقی نگذاشتهاند.
برداشت آزادازنظرات کارشناسان زمین شناسی