بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
اتاق ها و انبارها: دومین اثر مهم معماری نوشیجان ، دژ این مکان است که در یک پلان زمین صاف با اطاق نگهبانی هماهنگ گردیده و متصل به یک پلکان است و در طول ، چهار انبار تسلیحاتی موازی دارد. دژ، شامل حصار و بارو و اطاقهای مسکونی و انبار و مخازن می باشد که مجموعه ای به طول 25 و عرض 22 متر را فراگرفته اند.
معبد اصلی یا معبد مرکزی بنایی است به صورت نیمه چلیپا یل 8 گوش که با خشت خام و با همان عناصر معماری دژ نوشیجان ساخته شده است .
این تالار بر روی سکویی که از خشت خام ساخته شده ، احداث گردیده و شالودۀ آن بر بنیاد شفته ریزی با ملاط گل و کف سازی نهاده شده است . تالار بصورت شمالی – جنوبی است که 20 متر طول و 15 متر عرض دارد ولی به صورت راست گوشه کامل نیست و ضلع شرقی آن دارای زاویۀ قائمه نمی باشد
این تپه در 60 کیلومتری جنوب استان همدان و 20 کیلومتری غرب شهرستان ملایر واقع شده است. تپه دارای 80 متر طول و 30 متر عرض می باشد و ارتفاع آن 37 متر است. تپه نوشیجان از دو قسمت طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است.
با توجه به اشیاء یافت شده از طبقهII فرهنگی گودین تپه و ازمایش کربن 14 ، تاریخ طبقه فوق حدود 824 پی شاز میلاد مشخص شده است. از طرفی یک سنجاق قفلی [1] ساخته شده از مفرغ که از طبقه II یافت شده ،
این تپه در 60 کیلومتری جنوب استان همدان و 20 کیلومتری غرب شهرستان ملایر واقع شده است. تپه دارای 80 متر طول و 30 متر عرض می باشد و ارتفاع آن 37 متر است. تپه نوشیجان از دو قسمت طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است.