Displaying items by tag: ancient Iran

سنگ نگاره شتر سنگ مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان تا دوران‌های تاریخی پس از اسلام است

اولین نکتهٔ جالبی در ارتباط با این سنگ نگاره‌ها، نوع سنگ‌ها (بوم‌های گرد) و رنگ آن‌ها (قهوه‌ای تیره) بود. اکثر نقوش حکاکی شده بر بوم‌ها دارای جهتی رو به جنوب و شرق دارند. همهٔ نکات ذکر شده نشان از هوش و درایت هنرمندان حکاکی را دارد که از هزاران سال پیش با رویکرد لگاریم سنجی یا ریز فرسایش آشنایی داشته‌اند، این دانش نظری باعث شده تا آن‌ها خود را روبه بهترین جهت و مناسب‌ترین شیب خلق کنند تا از حدود یازده هزار سال قبل تا کنون این آثار هنری حفظ شوند. بر روی این سنگ نگاره باستانی نقش‌های بزکوهی، نقش‌های انسان، انسان‌های شیر سوار، نقش نمادها و دیگر جانداران موجود می‌باشند

این اثر باستانی در ۸۰۰ متری جاده مشهد - شاندیز، بخش طرقبه، روستای دهنو، باغ بیلدر واقع شده است

 This is Petroglyph of Shotor Sang . Shotor means camel and sang means rock. So shotor sang means camel rock. This is 11 thousands years old. This petroglyph is situated in the city of Mashad in the province of Khorasan in east Iran in the village of Dehno. 

عکسی از گوهر تپه
در منطقه نکاء در استان مازندران

گوهرتپه یکی از استقرارگاه‌های پیش از تاریخی ایران است که در دوران مس و سنگ (۳۵۰۰ ق. م) شکل گرفته‌است. قرار داشتن این محوطه در حد فاصل دره‌ها و غارهای باستانی همچون غار هوتو، غار کمربند و غار کومیشان اهمیت آن را دو چندان کرده‌است.

Gohar Tapeh

Or the Hill of Jewels

location: Neka, Mazandaran, Iran

Gohar Tapeh is 3500 B.C. old and is one of the pre historic habitats of early Iranians who in the age of Iron and copper lived there. This place is located in between valleys and ancient caves like the cave of Hutu and cave of kumishan.

قلعه بهستان یا کهن دژ در شهرستان ماه‌نشان در استان زنجان و در نزدیکی روستای بهستان و در کنار رود قزل اوزن جای گرفته‌است.بنای نخستین این دژ منسوب به دوره ساسانی است اما در دوره اسلامی و سده‌های ۵ تا ۷ هجری مورد استفاده بوده‌است.برخی از مردم محلی این آثار را به دلیل شکل عجیبشان «دودکش جن» یا «تخت دیو» می‌نامند.سازندگان قلعه با در نظر داشتن طرح اولیه، اقدام به کندن کوه و تخلیه خاک‌ها و سنگ‌ها کرده‌اند و اتاق‌ها را به وجود آوردند و به هر تعدادی که به اتاق‌های آن اضافه شده راه‌های ارتباطی آن‌ها به مجموعه نیز به صورت دالان‌هایی افزوده شده‌است.[۲] فضای کلی قلعه به سه دسته شامل اتاق‌ها، دالان‌ها و راه‌پله‌ها تقسیم می‌گردیده‌است که گاه دارای سقفی تیزه‌دار و دارای محل‌هایی به شکل مثلث یا مدور روی دیوارها برای قرار گرفتن پیه‌سوز بوده‌است.اه‌پله‌های ضلع شمال غربی قلعه به عنوان یکی از مناطق دست نخورده و سالم دژ بهستان است که بالای این پله‌ها، اتاقی به شکل طاق محراب‌های مسجد دوران اسلامی تزئین شده متعلق به دوره اسلامی وجود دارد و راه‌پله‌های زیاد با عرض یک متر نیز اقتباس از این سبک معماری است. هم اکنون به دلیل تخریب زیاد تنها با عملیات کوهنوردی می‌توان بر بالای قلعه با تخته سنگ‌های عظیم مسطح آن رسید. قسمت بالای قلعه با گچ اندوده شده و داخل آن حوضی با ابعاد ۷ در ۳ متر و از جنس سنگ و ساروج قرار دارد که با استفاده از لوله‌های آب گلی نیم‌متری به اسم «گنگ» آب آن تأمین می‌شده‌است..

 Behestan Castle is located next to Qizil Üzan River and the village of Behestan, ten kilometers southeast of the city Mahneshan and one hundred kilometers west of Zanjan.Behestan Castle is located next to Qizil Üzan River and the village of Behestan, ten kilometers southeast of the city Mahneshan and one hundred kilometers west of Zanjan.On the southern sides of the Qizil Üzan River that sources from heights of Chehel Cheshmeh in Kordestan and end up entering the Caspian Sea, in the land called Mahneshan where once the Medes lived, there are two megaliths made of sandstone. They are about one hundred meters distant from each other and are located two thousand and five hundred meters higher than sea level.Thousands of years of rain, lashes of the wind, and cycles of warmth and cold have eroded these Iranian man-made structures. After so many years of erosion, what remains of them is called Dudkesh-e Jen and Takht-e Div by local people. The Specialists speculate that the name Mahneshan is on one hand related to the Medes people. The Madabad Village close to this area is a proof of this. On the other hand, they believe that it can be the changed form of the word Meynushan (drinkers of the wine).Behestan Castle of Mahneshan traces back to ancient Iran. It was the habitat of humans in the middle centuries, from one thousand and three hundred B.C. to five hundred years ago. The structures dug into the mountain include corridors and staircases that have been combined with vaults and shelves on different parts of the megalith. The remaining part of this historical structure shows that it had more than one story. The staircase is built in the form of zigzag and the rooms have gradually been added to the castle. In the upper section of the castle there is a part that has a coat of plaster. It has a pool made from stone and Sarooj that is a certain kind of water-resistant mortar. The pool is seven meters tall and three meters wide. It is fed by a kind of Tanbusheh clay pipes called Gang.

ارگ بم بزرگترین سازهٔ خشتی در جهان بود که محل آن در شهر بم در استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد.زلزله سال ۲۰۰۳ در بم بیشتر از ۸۰ درصد ارگ را ویران کرد.ارگ بم بزرگترین سازهٔ خشتی در جهان بود که محل آن در شهر بم در استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد.زلزله سال ۲۰۰۳ در بم بیشتر از ۸۰ درصد ارگ را ویران کرد این ارگ عظیم که در مسیر جادهٔ ابریشم قرار دارد سده 5 پیش از میلاد ساخته شده است و تا سال 1850 پس از میلاد نیز همچنان مورد استفاده بودوسعت مجموعه ارگ بم که شهر قدیمی و ارگ را در دل خود جای داده، 20 هکتار تخمین زده شده و مساحت خود قلعه که در گذشته مرکز سیاسی شهر به شمار می رفته تقریبا 6 هکتار است. امروزه تنها از دروازه جنوبی ارگ استفاده می شودبه طور کلی مجموعه ارگ بم از دروازه اصلی، بازار، میدان اصلی، مسجد بزرگ ارگ، مجموعه میرزا نعیم، مسجد کوچک، کاروانسرا، زورخانه، حمام ارگ، دروازه حصار دوم، مسجد ارگ، اصطبل، اسلحه خانه، آسیاب بادی، خانه حاکم، چهار فصل، چاه اصلی ارگ، باقیمانده های حصار قدیم، محله قلام یا کناری، زندان و دروازه کت کرم می باشد

The Arg-e Bam is the largest adobe building in the world, located in Bam, a city in Kerman Province of southeastern Iran. It is listed by UNESCO as part of the World Heritage Site "Bam and its Cultural Landscape". The origin of this enormous citadel on the Silk Road can be traced back to the Achaemenid Empire (sixth to fourth centuries BC) and even beyond. The heyday of the citadel was from the seventh to eleventh centuries, being at the crossroads of important trade routes and known for the production of silk and cotton garments.

خوسف از شهرهای استان خراسان جنوبی می باشد که دارای یک تالاب،خانه های قدیمی، مسجد جامع، چندین آب انبار و هم چنین ساباط های زیبا می باشد. هم چنین خوسف محل تولد بانو سیما بینا نیز می باشد. این عکس  قلعه قدیمی خوسف می باشد که مربوط به دوره افشاریه می باشد. قسمت هایی از این قلعه در سال 93 مورد مرمت قرار گرفت؛ از جمله پایه های اطراف سردر ورودی و طاق سردر. هم چنین این قعله دارای برج های استوانه ای شکل در اطراف می باشد. اما در حال حاضر کاربری این بنا به صورت انبار کالا درآمده است.

 Josef is one of the cities in South Khorasan province with a lagoon, old houses, a mosque, several storage rooms and also beautiful interiors. Khossef is also the birthplace of Lady Sima Bina. This is a photo of the old fortress of Khusuf, which belongs to the Afshariyyah period. Parts of the castle were renovated in 2014, including basements around the entrance porch and the arch. It also has cylindrical towers around it. But now the building has become a warehouse.

حمام چهار فصل از آثار باستانی شهر اراک و مربوط به اواخر دوره قاجار است. این بنا توسط حاج محمدابراهیم خوانساری  در زمان احمد شاه قاجار بنا نهاده شده‌است. این حمام در خیابان شهید دکتر بهشتی واقع شده و در تاریخ ده آبان هزاروسیصدو پنچاه و پنچ  با شمارهٔ ثبت هزارو سیصدو سی ونه  به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. وجود نقاشی‌ها و نگاره‌هایی از چهار فصل سال که در چهار گوشه این حمام وجود دارد علت نامگذاری این حمام بوده‌است. این حمام تنها حمام کشور است که در آن قسمتی مجزا برای اقلیت‌های مذهبی وجود دارد. علت ساخت این قسمت توسط بانی بنا، دیدن شستشوی طفلی کوچک توسط مادری یهودی در فصل زمستان بوده‌است. وی وقتی علت را جویا شد دریافت که یهودیان حق استفاده از حمام عمومی را ندارند، بنابراین تصمیم به ساخت حمامی برای اقلیت‌ها در مجاورت حمام عمومی شهر گرفت

(بادگیر خانه) خانه مستوفی در بشرویه، استان خراسان جنوبی قرار دارد و به عنوان نماد شهر قلمداد ميشود. اين بنا در دوره قاجاریه ساخته شده و