Displaying items by tag: Iran's History

ارگ بم بزرگترین سازهٔ خشتی در جهان بود که محل آن در شهر بم در استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد.زلزله سال ۲۰۰۳ در بم بیشتر از ۸۰ درصد ارگ را ویران کرد.ارگ بم بزرگترین سازهٔ خشتی در جهان بود که محل آن در شهر بم در استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد.زلزله سال ۲۰۰۳ در بم بیشتر از ۸۰ درصد ارگ را ویران کرد این ارگ عظیم که در مسیر جادهٔ ابریشم قرار دارد سده 5 پیش از میلاد ساخته شده است و تا سال 1850 پس از میلاد نیز همچنان مورد استفاده بودوسعت مجموعه ارگ بم که شهر قدیمی و ارگ را در دل خود جای داده، 20 هکتار تخمین زده شده و مساحت خود قلعه که در گذشته مرکز سیاسی شهر به شمار می رفته تقریبا 6 هکتار است. امروزه تنها از دروازه جنوبی ارگ استفاده می شودبه طور کلی مجموعه ارگ بم از دروازه اصلی، بازار، میدان اصلی، مسجد بزرگ ارگ، مجموعه میرزا نعیم، مسجد کوچک، کاروانسرا، زورخانه، حمام ارگ، دروازه حصار دوم، مسجد ارگ، اصطبل، اسلحه خانه، آسیاب بادی، خانه حاکم، چهار فصل، چاه اصلی ارگ، باقیمانده های حصار قدیم، محله قلام یا کناری، زندان و دروازه کت کرم می باشد

---

The Arg-e Bam is the largest adobe building in the world, located in Bam, a city in Kerman Province of southeastern Iran. It is listed by UNESCO as part of the World Heritage Site "Bam and its Cultural Landscape". The origin of this enormous citadel on the Silk Road can be traced back to the Achaemenid Empire (sixth to fourth centuries BC) and even beyond. The heyday of the citadel was from the seventh to eleventh centuries, being at the crossroads of important trade routes and known for the production of silk and cotton garments.

با توجه به کتیبه های پادشاه آشور، شلمنصر سوم، که در سال 837 پیش از میلاد نوشته شده است ، برای اولین بار به اسن « آمادای »  یعنی مادها که احتمالاً در منطقه کردستان و آذربایجان زندگی می کرده اند بر می خوریم. هرودوت تاریخ نویس یونانی دربارۀ مادها می نویسد: « آنها به شش قبیله تقسیم می شدند:

---

1- بوس ها 2- پارتاکن ها 3- ستروخان ها 4- آریزانت ها 5- بودی ها 6- مغ ها » و باز اشاره می کند: «مادها بعد از استقرار در ایران به شبانی اشتغال داشتند و اَحشامی که پرورش می دادند ، اسب و گاو و گوسفند و بز بود. سگ پاسبان دست آموز به شمار می رفت. آنها دارای ارابه هایی بودند که چرخ هایشان از تنۀ درختان به صورت خشن و ناهموار ساخته شده بود. خانواده بر اساس پدرسالاری و چند همسری اداره می شد. با طلا و الکترون و مفرغ آشنایی داشتند. هنر آنها منحصر به ارایش های بسیار ساده بود». هرودوت باز اشاره می کند به این که مادها علی رغم اینکه بصورت طایفه های جدا از یکدیگر زندگی می کردند ولی در مواقع بروز خطر و پیروزی بر دشمنان با هم متحد می شدند .

پاره ای از محققان ، سرزمین مادها را به سه ایالت تقسیم کرده اند :

1- سرزمین مادِ کبیر

2- مادِ آتروپاتن و یا آذربایجان کنونی

3- مادِ راجیانا و یا اطراف تهران ( راجیانا باید همان راگیانا و یا راگ و یا ری امروزی باشد).

خلاصه این که مادها از اقوام هندوآریایی محسوب می شدند که در حین حرکت بسوی شمال غربی ایران و چین های زاگرس ، از یک طرف با دولت ایلام ، از طرفی دیگر با امپراتوری بزرگ آشور مستقر در بین النهرین و از سوی غرب با دولت جوان و تازه به قدرت رسیده اورارتور[1] که در شرق آسیای صغیر حکمرانی می کردند مواجه شدند و چون در ان زمان مادها قدرت مقابله با دولت های فوق را نداشتند ، به ناچار در شمال غربی ایران استقرار یافته و به تدریج اقوام بومی را تابع خود نمودند .

همانطوری که در تاریخ ماد دو دورۀ متفاوت وجود دارد ، یعنی یکی قبل از تشکیل پادشاهی بزرگ ماد و دیگری بعد از آن ، فرهنگ و هنر ماها را نیز می توان به دودورۀ جداگانه تقسیم نمود:

1- دوره ای که با استقرار اقوام هند و ایرانی در دو طرف دریاچۀ اورمیه به ویژه ناحیه آمادای آغاز گردیده و تا زمان امپراتوری مادها یعنی 712 پیش از میلاد ادامه پیدا می کند.

2- دوره ای که از تشکیل امپراتوری ماد تا انقراض آن یعنی تا سال 550 پیش از میلاد ادامه می یابد.

منبع: سرفراز، علی اکبر و همکاران (۱۳۸۹)؛ باستان شناسی و هنر دوران تاریخی ماد، هخامنشی، اشکانی، ساسانی؛ نشر مارلیک؛ ص ۲۲

[1] - Urartu

مممممن