Displaying items by tag: turista

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش.

شهرستان قاينات سرزمين طلاي سرخ زعفران در شمال استان خراسان جنوبی قرار گرفته‌است. بر اساس شواهد و یافته های باستان شناسی، سابقه استقرار و سکونت بشر در غار خونیک واقع در 18 کیلومتری جنوب قاین به 12 تا 20 هزار سال پیش از میلاد بازمیگردد. قاین از شهرهای کهن و تاریخی استان خراسان جنوبی است و به استناد متون تاریخی سابقه آن به پیش از اسلام می رسد. این شهر در دوره ساسانی دارای اهمیت فراوانی بوده است. قاین در دوره اسلامی بزرگترین شهر قهستان بوده و به دلیل قرار گرفتن در مسیر راه های مهم تجاری سیستان و کرمان و سواحل دریای عمان به (سنگ بست)، همیشه دارای اهمیت بوده است.

پیشینه ی  روستای قله زو به سالیان بسیار طولانی باز می گردد. در حال حاضر اهالی روستا بازماندگان  دوران نادر شاه می باشند. در دوران پعد از نادرشاه افشار بیشتر زندگی خان نشینی و ارباب رعیتی بوده است. روستا از نظر ترکیب جمعیتی و زبانی بسیار شگفت انگیز است. جمعیت شامل طایفه بیات اصفهان، ینگجه رومیان و اردلان کرمانشاه می باشد. گویی شاه افشار هریک از طوایف را از گوشه ای فرا خوانده بوده است.

چشمه آب گرم مرتضی علی با داشتن چشمه‌های جوشان با دو نوع آب سرد و گرم کنار هم در دل کویر ایران زمین در مسیر گردشگری روستای خرو و در فاصله ۲۷ کیلومتری شهر طبس واقع شده‌است.

شهر در زوزن که روزگاری دارای جلال و شکوه بوده، برای زمان طولانی بنایی باشکوه و منحصر به فرد را در خود جای داده است. مسجد ملک زوزن مربوط به قرن ۷ هجری قمری، واقع در شهرستان خواف، دارای آجرکاری و کاشیکاری های بسیار ارزشمند و زیبا می‌باشد. این مکان در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۴۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد ملک زوزن به سبک خراسانی ساخته شده است و توسط  ملک قوام الدین زوزنی، بر بقایای مسجد قبلی، در سال ۶۱۶ هجری بنا نهاده شده است. طبق بررسی های باستان شناسان در شهر تاریخی زوزن، آثاری از قرون اولیه اسلام تا دوران ایلخانی کشف شده است که بیانگر قدمت تاریخی این محدوده می‌باشد. بیشتر آثار بدست آمده در شهر تاریخی زوزن متعلق به قرون ۴ تا ۷ ه‍.ق است. این شهر در ۳۰  شهریور ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده ‌است.

The 17th century Safavid capital referred to as “Nesf-e-Jahan” (Half the World) by  the Persians, is where today, the climax of Persian architecture can be witnessed in the serene purity of its grandiose mosques and elegant palaces. The ancient city gained political significance under the mighty Saljuqs in 11^th and 12^th centuries. The superb congregational Mosque of Esfahan dates mainly from this glorious period, having many earlier parts and later additions, earning it the title “the encyclopedia of Persian Mosque”. The great Safavid monarch, Shah Abbas I, moved his capital to Esfahan in 1598, where he lay out a new city center with a vast central square adorned on each side with a remarkable monument, the majestic Imam and Sheikh Lotf-o-LLah Mosque, the reception and gateway palace of Ali-Qapu, and the Qeisarieh Bazaar.

جاده چالوس یا جاده‌ی پنچاه و نه جاده ای که استان البرز  را به استان مازندران متصل می کند. دارای زیباترین منظره ها، کوهها،  آبشارها و دریاچه‌ها می‌باشد. از مهم‌ترین این جاذبه‌های طبیعی می‌توان به کوهای تخت سلیمان، علم کوه و آزاد کوه و.... آبشار اندرس و کمجل، دریاچه ولشت، حصار چال و بسیاری دیگر از جاذبه های زیبا و دیدنی اشاره نمود که از طریق این جاده قابل دستیابی هستند.

Chalous road or a Fifty Five road connects Alborz province to Mazandaran province. It has the most beautiful views, mountains, waterfalls, and lakes. The most important of these natural attractions can be found on the plains of Takht-e-Soleiman, Kalam-e-Kuh, and Azad Kuh ... Anders and Kahjel waterfall, Volhshest Lake, Hesar Chal and many other beautiful and spectacular attractions that can be reached through this road.