By Bahram Abedini
By Bahram Abedini
By Bahram Abedini
کهنترین مدارک و نمونههای در و پنجره در معماری ایران را میتوان در نقش قلعههای مادی در آثار دوره شاروقین یافت.
شهر در زوزن که روزگاری دارای جلال و شکوه بوده، برای زمان طولانی بنایی باشکوه و منحصر به فرد را در خود جای داده است. مسجد ملک زوزن مربوط به قرن ۷ هجری قمری، واقع در شهرستان خواف، دارای آجرکاری و کاشیکاری های بسیار ارزشمند و زیبا میباشد. این مکان در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۴۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد ملک زوزن به سبک خراسانی ساخته شده است و توسط ملک قوام الدین زوزنی، بر بقایای مسجد قبلی، در سال ۶۱۶ هجری بنا نهاده شده است. طبق بررسی های باستان شناسان در شهر تاریخی زوزن، آثاری از قرون اولیه اسلام تا دوران ایلخانی کشف شده است که بیانگر قدمت تاریخی این محدوده میباشد. بیشتر آثار بدست آمده در شهر تاریخی زوزن متعلق به قرون ۴ تا ۷ ه.ق است. این شهر در ۳۰ شهریور ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
When Shah Abbas decided at the end the sixteenth ce3ntury to make Esfahan his capital, he started building on what was virtually an open site. The clutter of houses which had now grown up round the Friday mosque and the bazzar were left as they stood; the new city began where the old one left off, again to the south and west, on the site of the present Meydan-e-Emam. The Meydan was planted at a spot where the life of Esfahan as it stood would flow through it; it was to be the meeting place of monarch and citizens.
مسجد حاج «رجبعلی» در محلهی درخونگاه در بازار تهران، بر اساس کتیبههای نصب شده در مسجد در سال 1215 قمری ساخته شد، و تا سال 1355 در آن نماز برگزار میشد، اما پس از مدتی با هدف مرمت و ساماندهی مسجد، داربست های چوبی در برخی از بخشهای مسجد نصب شد که هنوز پابرجا هستند، یکی از مهمترین شاخصههای این مسجد میتوان به وجود نخستین سقف بیضی شکل در ایران و نخستین گنبد بیضی شکل در تهران در این بنای تاریخی اشاره کرد. همچنین وجود چاه قرآن در این مسجد تاریخی یکی دیگر از شاخصههای این مسجد است که در معدود مسجد تاریخی میتوان آن را یافت