Displaying items by tag: تاریخ ایران

Stone cottage of Hasan Abaad
In the city if Alamoot , province of Qazvin, Iran

سنگ نگاره شتر سنگ مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان تا دوران‌های تاریخی پس از اسلام است

اولین نکتهٔ جالبی در ارتباط با این سنگ نگاره‌ها، نوع سنگ‌ها (بوم‌های گرد) و رنگ آن‌ها (قهوه‌ای تیره) بود. اکثر نقوش حکاکی شده بر بوم‌ها دارای جهتی رو به جنوب و شرق دارند. همهٔ نکات ذکر شده نشان از هوش و درایت هنرمندان حکاکی را دارد که از هزاران سال پیش با رویکرد لگاریم سنجی یا ریز فرسایش آشنایی داشته‌اند، این دانش نظری باعث شده تا آن‌ها خود را روبه بهترین جهت و مناسب‌ترین شیب خلق کنند تا از حدود یازده هزار سال قبل تا کنون این آثار هنری حفظ شوند. بر روی این سنگ نگاره باستانی نقش‌های بزکوهی، نقش‌های انسان، انسان‌های شیر سوار، نقش نمادها و دیگر جانداران موجود می‌باشند

این اثر باستانی در ۸۰۰ متری جاده مشهد - شاندیز، بخش طرقبه، روستای دهنو، باغ بیلدر واقع شده است

 This is Petroglyph of Shotor Sang . Shotor means camel and sang means rock. So shotor sang means camel rock. This is 11 thousands years old. This petroglyph is situated in the city of Mashad in the province of Khorasan in east Iran in the village of Dehno. 

این مسجد در خراسان جنوبی، شهر قاین قرار دارد. قدمت این بنا به سده هشتم ه.ق(دوره تیموریان) بر میگردد و به شیوه آذری ساخته شده است. اما گروهی از باستان شناسان مقعتقدند این بنا قبلا آتشکده بوده است.(به دلیل مشاهده آثار تنور در شبستان غربی).این مسجد دارای مساحتی بالغ بر 2470 متر مربع است که 65 متر طول و 38متر عرض دارد.نمای آن آجری و دارای دو در ورودی شرقی و شمالی و 11 پنجره از نمای خارجی می باشد. درب اصلی آن شرقی می باشد که روبروی ایوان اصلی مسجد قرار دارد. همچنین این بنا دارای دو  شبستان شرقی و غربی است که 18متر ارتفاع ، 11متر عرض و 22متر طول است.صحن این مسجد دارای 22رواق است. در ایوان مسجد در وسط دیوار جنوب محراب اول قرار دارد که به سمت بیت المقدس است و در جنوب غربی آن محراب دوم قرار دارد که رو به کعبه ساخته شده است

 This mosque is located in the south of Khorasan, Qain city. It dates back to the 8th century (Timurid dynasty) and was built in Azeri style. But a group of archaeologists believe that the building was formerly a fireplace (due to the observation of the tenor in the western nave). The entrance is east and north and 11 windows are exterior. Its main door is east facing the main porch of the mosque. It also has two eastern and western niches that are 18 meters high, 11 meters wide and 22 meters long. The mosque has 22 porches. On the porch of the mosque is in the middle of the south wall of the first altar to Jerusalem, and to the southwest of the second altar, which faces the Kaaba.

مجموعه میراث جهانی پاسارگاد مجموعه‌ای از سازه‌های باستانی برجای‌مانده از دوران هخامنشی است که در شهرستان پاسارگاد در استان فارس جای گرفته‌است. این مجموعه دربرگیرنده ساختمان‌هایی چون آرامگاه کوروش بزرگ، پاسارگاد، باغ پادشاهی پاسارگاد، کاخ دروازه، پل، کاخ بارعام، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آب‌نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، ساختارهای دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری، محوطهٔ مقدس و تنگه بلاغی است.

سبک معماری و بادگیرهای زیبا و ساباط در جانب شمال شرقی این سازه و تزئینات گچی در بخش‌های دیگر بنا از ویژگی‌های بارز خانه مستوفی به شمار می‌رود. نقشه کلی این عمارت مستطیل شکل می‌باشد و ورودی آن در میانه ضلع جنوب غربی واقع شده است. پس از ورودی دالانی کم عرض قرار دارد که به حیاط متصل می‌شود. در طرفین دالان ورودی دو اتاق کوچک تعبیه شده‌است. صحن حیاط فضایی مستطیل شکل دارد که با آجرهایی مربع شکل فرش شده‌است

تپه حصار واقع در حاشیه جنوبی شهر دامغان برای نخستین بار توسط اریخ اشمیت از دانشگاه پنسیلوانیا در سال 1312 مورد کاوش قرار گرفت. بر اثر این کاوش ها روشن شد که این محوطه باستانی دارای سه دوره اصلی فرهنگی از اواخر نوسنگی تا پایان عصر مفرغ است . از زمان کاوش های اشمیت در تپه حصار این محوطه به عنوان یکی از محوطه های مبنا برای شناسایی فرهنگ های همزمان در فلات مرکزی ایران مورد استناد باستان شناسان است.

When Shah Abbas decided at the end the sixteenth ce3ntury to make Esfahan his capital, he started building on what was virtually an open site. The clutter of houses which had now grown up round the Friday mosque and the bazzar were left as they stood; the new city began where the old one left off, again to the south and west, on the site of the present Meydan-e-Emam. The Meydan was planted at a spot where the life of Esfahan as it stood would flow through it; it was to be the meeting place of monarch and citizens.

طلوع خورشید در تخت جمشید