This picture has been shared with Flicker for the shine a light group. The light is shining behind the karkas mountain in Natanz. There is no digital photo manupulation . It's only nature, mountain and lens flare. Hope you enjoy

عکسی با موضوع نوری بتابان برای گروه فیلکر

نوری که میبینید نور طبیعی است که بر فراز کوه کرکس نطنز تابیده شده است و هیچ گونه کار گرافیکی روی عکس انجام نشده است. افکت نوری که میبینید لنز فلیر است. 

مرد کشاورز بختیاری. یکی از زحت کش ترین مردمان این خطه که همیشه با محصولات خوشمزه خودشون و با دست رنج فراوان ما رو بهره مند ساختند. کار در مزرعه کاری بس دشوار است که به صبر و بردباری زیادی نیاز دارد. مردم این خطه چهارمحال بختیاری بسیار مهربان و دوست داشتنی هستند و همیشه پذیرایی رهگذران و بازدیدکنندگانی چون من بوده اند. به امید بازگشت مدیریت و توجه به کشاورزی در ایران. 

 The Farmer from the Bakhtirari region. Working in Farms have never been easy. There is the heat of sun, lack of equipment, concerns about water and pests, Crows, Animals and all kind of things which can go wrong. The people of this region : Chahar Mahal Bakhtiari are warm hearted and always welcome visitors and photographers like me. I wish them the best

دریاچه زیبای اُوان در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله هفتادو پنچ  کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.دریاچه زیبای اُوان در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله هفتادو پنچ  کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.
این دریاچه که بیش از هفتاد هزار متر مربع مساحت دارد، در ارتفاع هزار و هشتصد و پانزده متری از سطح دریا واقع شده‌است. طول آن در طویل‌ترین قسمت سیصدو بیست و پنچ متر و عرض آن دویست وهفتادو پنچ متر می‌باشد.

شهرستان دره شهر، از توابع استان ایلام آثار تاریخی متعددی از دوران های مختلف تاریخی به خصوص ساسانی و قرون اسلامی داره که محل دیدنی و گردشگری این استانه .یکی از این آثار، آتشکده چهار طاقیه  که در حاشیه شهر و در روستای سرخ آباد، در محلی معروف به "تنوره سرخ گچی"  قرارداره .این اثر تاریخی مهم مربوط به دوره اسلامی است و به دلیل ساختار بی نظیرش در فهرست آثار ملی قرار دارد . به گفته گردشگران و محققان بناهای تاریخی چهارطاقی ها در واقع از انواع آتشکده های دوره ساسانی بودن و زمان ساختشون دوره ساسانی و اسلامی بوده است. 

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش.

شهرستان قاينات سرزمين طلاي سرخ زعفران در شمال استان خراسان جنوبی قرار گرفته‌است. بر اساس شواهد و یافته های باستان شناسی، سابقه استقرار و سکونت بشر در غار خونیک واقع در 18 کیلومتری جنوب قاین به 12 تا 20 هزار سال پیش از میلاد بازمیگردد. قاین از شهرهای کهن و تاریخی استان خراسان جنوبی است و به استناد متون تاریخی سابقه آن به پیش از اسلام می رسد. این شهر در دوره ساسانی دارای اهمیت فراوانی بوده است. قاین در دوره اسلامی بزرگترین شهر قهستان بوده و به دلیل قرار گرفتن در مسیر راه های مهم تجاری سیستان و کرمان و سواحل دریای عمان به (سنگ بست)، همیشه دارای اهمیت بوده است.

پیشینه ی  روستای قله زو به سالیان بسیار طولانی باز می گردد. در حال حاضر اهالی روستا بازماندگان  دوران نادر شاه می باشند. در دوران پعد از نادرشاه افشار بیشتر زندگی خان نشینی و ارباب رعیتی بوده است. روستا از نظر ترکیب جمعیتی و زبانی بسیار شگفت انگیز است. جمعیت شامل طایفه بیات اصفهان، ینگجه رومیان و اردلان کرمانشاه می باشد. گویی شاه افشار هریک از طوایف را از گوشه ای فرا خوانده بوده است.

چشمه آب گرم مرتضی علی با داشتن چشمه‌های جوشان با دو نوع آب سرد و گرم کنار هم در دل کویر ایران زمین در مسیر گردشگری روستای خرو و در فاصله ۲۷ کیلومتری شهر طبس واقع شده‌است.

شهر در زوزن که روزگاری دارای جلال و شکوه بوده، برای زمان طولانی بنایی باشکوه و منحصر به فرد را در خود جای داده است. مسجد ملک زوزن مربوط به قرن ۷ هجری قمری، واقع در شهرستان خواف، دارای آجرکاری و کاشیکاری های بسیار ارزشمند و زیبا می‌باشد. این مکان در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۴۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد ملک زوزن به سبک خراسانی ساخته شده است و توسط  ملک قوام الدین زوزنی، بر بقایای مسجد قبلی، در سال ۶۱۶ هجری بنا نهاده شده است. طبق بررسی های باستان شناسان در شهر تاریخی زوزن، آثاری از قرون اولیه اسلام تا دوران ایلخانی کشف شده است که بیانگر قدمت تاریخی این محدوده می‌باشد. بیشتر آثار بدست آمده در شهر تاریخی زوزن متعلق به قرون ۴ تا ۷ ه‍.ق است. این شهر در ۳۰  شهریور ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده ‌است.